16 yaş sendromu

Bölüm 23

Bölüm 23

bu arada sınıfta işler berbattı. Bademler bütün gün gözünü bizden ayırmıyordu. Kalkıp kafa atmak istiyordum ama tutturamayacağımı biliyordum. kavgadan sonra yeşim bizde daha iyi davranmıyordu. Kız iyilik yapınca cehenneme gideceğini sanıyordu. Fizik dersi işlenirken yeşim le konuşmaya çalışıyordum:

-yeşim saçını neden kısa kestiriyorsun?

+sen neden hiç susmuyorsun?

-sen neden hep soru soruyorsun?

+sen niye hiç cevaplamıyorsun?

bu kızı akıllarda soru işaretleri bırakarak gibmek istiyordum.

bu konuşmaların geçtiği günün sonunda furkan beni eve davet etti. Çocuğun yalnızlıktan ölecek durumda olduğunu 10 km öteden anlıyordunuz. Yalnızlık bu kadar sorun edilmemeliydi aslında. Kimsenin aptallıklarını dinlemek zorunda kalmıyordunuz, iğrenç muhabbetlerinden kusacak duruma gelmiyordunuz. Neden bir insan yalnız kalmak istemez ki?

furkanların evi de her ev gibiydi, bu yüzden anlatıp zaman çalmak istemem. Furkanın odasında bilgisayar başında oturuyorduk. Hararetli şekilde oyunlardan bahsediyordu. Bir tak anlamıyordum söylediklerinden. Sadece gta yı adam akıllı biliyordum. o gibik oyunda da inşaat patlatma görevini geçemiyordum zaten.  Ardından odaya furkanın annesi girdi, bize meyve suyu ve atıştırmalık bir iki şey getirmişti. Kadının yüzünde zoraki bir gülümseme vardı. bunun yanında Gözünün altında hafif morluk vardı. Furkan annesinin gözüne baktığımı görünce kıpkırmızı oldu ama belli etmemeye çalıştı. Furkanın annesine gülümseyip teşekkür ettim. Eğer çok konuşkan ve kendinden emin biri olsaydı hayatta teşekkür etmezdim. Ama yüzünde mağrur bir ifade vardı.  Furkan oyunları anlatmayı kesmişti, 10 dakika kadar susup sadece önündeki oyunu oynuyordu. Sonra birden konuşmaya başladı:

-kanka bizim evde durumlar biraz kötü.

bu pek umurumda değildi açıkçası.

+anlıyorum.

-annemin gözünün altında ki morluk falan hep o yüzden.

+anlatmak zorunda değilsin .

Gerçekten değildi, pek dinlemek istemiyordum.

-boşanabilir bizimkiler.

keşke abimle bizde boşansaydık.

+evet.

sonra sustu furkan. Konuşurken de yutkuna yutkuna konuşuyordu. Üzülmüştüm onun adına. Hayır yalan atıyordum, pek önemseyememiştim o an.  Ama kötü bir durumdu elbette. Herif çok bitkin görünüyordu. Aile de ne olursa olsun genelde penisin ağzında kaldığı kişi çocuklar olur.

furkanlarda bir süre daha oturduktan sonra eve gittim. abim hala yatıyordu. Tam uyuz binin tekiydi. Benden age ofu açıp dediklerini yapmamı istiyordu. Oyundan da zerre anlamıyordum, halbuki hilesi falan varmış yazsaydık bu kadar zahmete girmezdik. En sonunda abime dayanamadım ve internetten mature  ferresi açtım . abim “kapat lan bu iğrenç şeyi” diyordu. Kadınlara saygısı yoktu bunun. Ne olmuş kadının göğüsleri ayaklarına kadar sarkmışsa? Onun da gibilmeye herkes kadar ihtiyacı vardı. Abim tiksinmeyle karışık bakıyordu ama zevk alıyordu bence.  En sonunda yaşlı kadın ferre de ciddi ciddi bayıldı, orada kapattım. Yaşlıların bayılmalarından daha iğrenç az şey vardır.

---

saate baktım ve zilin çalmasına neredeyse yarım saat vardı. Matematik sorularına baktım, hiç birini yapmamıştım. Ama en azından koskoca yarım saatim vardı. Matematikten ilk sınavımızdı ve yine çalışmamıştım. keşke en arkada oturmasaydım veya miyop olmasaydım. Yeşim ön sırada kalemi kağıttan çekmiyordu neredeyse. Bademler amuda kalkarak bile yazabilirlerdi, huur çocukları bir an olsun soruyu bile düşünmeden bütün problemleri yapıyorlardı. Furkan a baktım, furkanda bana baktı. Keşke cemil de olsaydı, hafiften yalnız hissetmiştik kendimizi. Yalnızlık bu anlarda iyi değildir. kendiniz gibi veya daha kötü durumda ki insanları görüp rahatlatırsınız kendinizi. Bu da insanın ne kadar zavallı ve iğrenç bir yaratık olduğunun kanıtıdır.