Yaşamak diyorum...Ne kadarda değerli değilmi? Uyandiğım her yeni günden alacaklıyım cünkü.Ben her borcumu kolayca içime çekip bir türlü geri veremdiğim nefesimle ödüyorum...
Bazı günler lime lime eksiliyor,yeni bir yaprak daha düşürüyorum gövdemden.Neye uyanacağıni bilmemek öyle zorki ? Haksizlik mı yoksa kader mi? Tek bildigim her gecen gün biraz daha eksiliyorum.
Şimdilerde yaşayarak ,görerek,insanliğima insanlik katan her degerimi sorgulayarak yaşadığım ve bir türlü geriye saramadığım günlerimi yaşıyorum
Demem o ki; yaşadikca kotülesiyorum ,ciddilesiyorum ve hissizlesiyorum kendime yabancilasmama sebep olan kim.varsa soyleyin onlara hakkimi helal etmiyorum yinede eyvallah ama ben en çok da beni özlüyorum...
