"သားလေး ထတော့လေ။
interview သွားဖြေရမယ်မလား?
နောက်ကျနေမယ် ထတော့။"
"အွန်းးး အွန်းးး"
"ကနာ! ထတော့!
ထပ်မအိပ်နဲ့တော့ နောက်ကျလိမ့်မယ်။"
"maeကလဲ 5minutesပဲနော်....
နော်..."
"အခုထမလား၊မထဘူးလား!
ဂပ်ကနာဝပ်! ငါ့အကြောင်း သိတယ်မလား"
"အေး။ခဏပဲစောင့်။
တွေ့ကြသေးတာပေါ့။"
Gulfအမေလည်းသူ့အခန်းထဲက
ကြိမ်လုံးကိုသွားယူပြီး
Gulfအခန်းထဲကိုပြန်လာသည်။
Gulfရဲ့အိပ်ယာကိုကြိမ်လုံးနဲ့
ရိုက်ပြီး ကနာ ထမလား၊မထဘူးလား? မေးနေသည်။
ကြိမ်လုံးသံကြားပြီးGulf
အိပ်ချင်နေတာတောင်
ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး
မျက်လုံးတွေပါပြူးကျယ်လာပြီ။
သူ့အမေလက်သံကိုသိတော့
မထလို့လည်းမရဘူးလေ။
"mae...ရပြီ။ ထတော့မယ်။"
"မျက်နှာသစ်၊သွားတိုက်၊ရေမိုးချိုး
အဝတ်စားလဲပြီး မြန်မြန် ဆင်းလာခဲ့။
နင့်ပြောရတာ မောလိုက်တာ"
"သား လုပ်ရမှာတွေ သိပါတယ်။ maeက
အကုန် ဇွတ်ပြောနေတော့
မမောဘဲနေမလား။"
သူ့ကိုပြန်ပြောနေသော Gulfရဲ့ခေါင်းကို
နာ"လေးခေါက်ပစ်လိုက်သည်။
"အော်... မပြောလို့မရဘူးလေ။
ပြောနေတာတောင် အလွဲပေါင်းသောင်း ခြောက်ထောင်နဲ့ လွဲနေတာ မပြောဘဲနေလိုက်ရင် ကနာဝပ် လက်ချက်ကြောင့်
အိမ်ပါပြာကျပါလိမ့်မယ်။"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(ဒါကတော့ အမေ တော်ကီလွှတ်ချင်ရာလွှတ် ပြီးပြောသွားလို့ ကနာလေး
ဖြစ်နေတဲ့ပုံလေးပေါ့)
အကုန်ပြင်ဆင်ပြီး
mae ပြင်ပေးထားတဲ့ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော် နဲ့ နွားနို့ ကို စားသောက်ကာ
နာရီကြည့်လိုက်တော့ 8:00ထိုးနေပြီ။
YOU ARE READING
မေ့မရနိုင်သော အချစ်ဦး
FanfictionNong ရဲ့ အချစ်တွေကို ကျွန်တော် ဘာလို့ မမြင်နိုင်ခဲ့ရတာလဲ Phiကြောင့် Nong ခံစားခဲ့ရလိမ့်မယ် လို့ တကယ် မရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး Phiကြောင့် ရခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာကို Phi ရဲ့ အချစ်တွေ နဲ့ ပြန်ကုသပေးချင်တယ် (Mew Suppasit) Phiနဲ့ တွေ့မှ ချစ်တတ်လာတဲ့ က...
