Saudade | Taejin

22-Final

16 yıl sonra

"Peki ya sonra? Sonra ne oldu Seokjin'e?"

"Bebeğim dayına Seokjin dememelisin."

"Özür dilerim...anlat devamını lütfen."

"Seokjin yıllarca kendini resim çizmeye verdi, unutmamak için yüzünü, sürekli sevdiği adamı döktü tuvallere, kağıtlara. Hayatına devam etti, tam bir beden ancak yarım bir ruh olarak."

"Keşke onu tanıyabilseydim, Taehyung'u yani. Dayım onu çok sevmiş bende severdim değil mi?"

"Tabii ki severdin, çok özel bir insandı, dayın da öyle. Son nefesine kadar onu sevdi, aklında o vardı her zaman." Hyejin elinde Seokjin'in günlüğünü tutan oğlunun omzuna dokunarak oturduğu yerden kalktı. Bir saattir buradalardı, 15 yaşındaydı oğlu. Aradan geçen yıllarda Namjoon ile evlenmişlerdi ve Tanrı onlara bir hediye vermişti. Diğer arkadaşları başka ülke ve şehirlere dağılsalarda özel günlerde daima görüşürlerdi.

Yunho dayısının aşkını dinlemeyi çok seviyordu ancak hikayenin tamamını bugün öğrenmişti. Hyejin yan yana duran iki mezara baktı, bugün abisinin ölüm yıl dönümüydü. Kim Seokjin 10 yıl önce bugün yüreğindeki yüke daha fazla dayanamamış ve hayata gözlerini yummuştu. Tıpkı Taehyung gibi o da öldüğünde küllerinin o denize dökülmesini istemişti, böylece ikisi sonunda kavuşabilirdi.

İsteği olmuştu öldükten iki gün sonra külleri denizle buluştu ancak arkadaşları ve kardeşi ikisi için birer mezar taşı yaptırmıştı, şimdi Hyejin ve oğlu taşların başında duruyordu. Her yıl yaptığı gibi dolu gözlerle izledi sevdiklerini. Üzerinde eskimeye yüz tutmuş isimler Hyejin'in en acı noktasıydı.

Kim Taehyung ve Kim Seokjin.

Onlar zamanın acımasızlığına rağmen sonunda buluşmuşlardı. Sonunda yarım kalan ruhları bir araya gelmişti. Hyejin gözlerini mezarlardan kaldırıp gökyüzüne çevirdi.

"10 sene önce kavuştunuz, şimdi bir aradasınız değil mi? Seokjin, orada Taehyung'u buldun değil mi? Çok özledik sizi ve çok seviyoruz, bu son değildi sizin kavuşmanız yeniden doğuşunuzdu. Orada mutlu olun lütfen."

Dolan gözlerini saklasa da başaralı olamamıştı, Yunho yanaklarını sildi annesinin, ellerindeki beyaz gülleri kurumuş olanla değiştirerek oradan uzaklaştılar. İşte Seokjin ve Taehyung'un aşkıydı bu. Yıllar sonra anlatıldığında bile hayranlık ve hüzün uyandıran bir aşktı onların ki.

Şu an ne diyeceğimi bilmiyorum, bu kitap ilk kitabımdı. Hatalarım vardı elbet bunlar için özür dilerim. Okuduğunuz için teşekkürler,başka kitaplarda görüşmek üzere.💜