"ဘာလို့လဲ။ဘာလို့ငါးဟင်းလဲ။"
တနင်္လာနေ့ည၏ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းက အရင်လို တိတ်ဆိတ်မနေ။
ခွန်မြဲဟိန် ၏ ငါးမုန်းတီးမှုအတိုင်းအတာက
"ဒီကောင် အရင်ဘဝက ငါးကိုက်ပြီး သေခဲ့ရတာများလား" ဟုပင် ခိုင်ခံ့ခပ်ချဥ်ချဥ်တွေးမိသည်အထိ လွန်ကဲသည်။
"ထမင်းဆိုင်က အန်တီက သူ့အမျိုး
အလှူမို့ ရွာဘက်ကိုသွားတယ်တဲ့။
ဒီငါးတောင် ငါအိမ်က မ လာခဲ့တာ။"
ခိုင်ခံ့မောင် ဖန်တရာထပ်နေသော ဖြေရှင်းမှုကို ထပ်မံ၍ပြောသော်လည်း ရှေ့မှ
သကောင့်သားက ငါးအား လက်ဖျားနှင့်ပင်
မတို့သည့်အပြင် သေနေသောငါးကို
ရန်သူသဖွယ် ရှုံ့မဲ့၍စိုက်ကြည့်နေသည်။
"အန်တီခိုင်ချက်တာ အားလုံးကြိုက်ပေမယ့် ဒီသတ္တဝါတော့မပါဘူး။ခိုင်ခံ့ မင်းကြည့်စမ်းပါဦး ခေါင်းပြတ်ကြီးနဲ့ ဘယ်လောက်အသည်းယားဖို့ကောင်းလဲ။"
ခွန်မြဲဟိန်က သူ့ရှေ့မှ ငါးပန်ကန်အား
ထုံးစံအတိုင်း ကြက်သီးထဖွယ် ပေါက်ကရစကားများကို ဆိုလာသဖြင့် ခိုင်ခံ့စိတ်ညစ်ရသည်။
"မစားချင်မစားနဲ့ကွာ။သေပြီးသားငါးကိုအသည်းယားနေရသေးတယ်။
ကြက်သား၊ဝက်သားတွေကို အတုံးလိုက် လှီးပြီးကြော်ထားရင်ကျ အားရပါးရစားပြီးတော့။"
"တူလို့လား။
သူတို့ကိုအကောင်လိုက်မြင်ရတာမှမဟုတ်တာ။
အခုက ခေါင်းကလွဲရင် အကောင်လိုက်ကြီးလေ။"
ခွန်မြဲဟိန် ၏ ဇီဇာကြောင်မှု Level အား
ခိုင်ခံ့မောင် လိုက်မမီနိုင်မှန်းသိ၍ လက်လျော့ကာ ပန်းကန်ထဲမှထမင်းကိုသာ ပါးစပ်အတွင်းသို့သွတ်သွင်း နေလိုက်တော့သည်။
"ကြက်ဥကြော်ပေးပါလား ခိုင်ခံ့ရာ"
လိုချင်တာရှိတော့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့
မျိုမကျအောင်လုပ်လာပြန်သည်။
"အခုကြက်ဥကြော်ပေးရင် ငါ့အိမ်စာတွေလည်း
လုပ်ပေးစရာမလိုတော့ဘူးလေ။
မနက်ဖြန် စက်ဘီးကို ငါနင်းမယ်လေ။
ပြီးတော့ Carabao လည်း ဝယ်တိုက်မယ်လေ။"
YOU ARE READING
ခိုင်မြဲစေလို...
Teen Fictionဆယ်နှစ်ပတ်လည်၊လူမမည်ဝယ်၊ ကြိုးအထပ်ထပ်၊ရစ်နှောင်ဖွဲ့သည့်၊ နှစ်ဦးသစ္စာ၊ချစ်မေတ္တာတို့ ခိုင် မြဲ စေ လို...♡︎ [2024 Edition]
