ချွဲ

1.2K 82 10
                                    

"ဘာလို့လဲ။ဘာလို့ငါးဟင်းလဲ။"

တနင်္လာနေ့ည၏ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းက အရင်လို တိတ်ဆိတ်မနေ။

ခွန်မြဲဟိန် ၏ ငါးမုန်းတီးမှုအတိုင်းအတာက
"ဒီကောင် အရင်ဘဝက ငါးကိုက်ပြီး သေခဲ့ရတာများလား" ဟုပင် ခိုင်ခံ့ခပ်ချဥ်ချဥ်တွေးမိသည်အထိ လွန်ကဲသည်။

"ထမင်းဆိုင်က အန်တီက သူ့အမျိုး
အလှူမို့ ရွာဘက်ကိုသွားတယ်တဲ့။
ဒီငါးတောင် ငါအိမ်က မ လာခဲ့တာ။"

ခိုင်ခံ့မောင် ဖန်တရာထပ်နေသော ဖြေရှင်းမှုကို ထပ်မံ၍ပြောသော်လည်း ရှေ့မှ
သကောင့်သားက ငါးအား လက်ဖျားနှင့်ပင်
မတို့သည့်အပြင် သေနေသောငါးကို
ရန်သူသဖွယ် ရှုံ့မဲ့၍စိုက်ကြည့်နေသည်။

"အန်တီခိုင်ချက်တာ အားလုံးကြိုက်ပေမယ့် ဒီသတ္တဝါတော့မပါဘူး။ခိုင်ခံ့ မင်းကြည့်စမ်းပါဦး ခေါင်းပြတ်ကြီးနဲ့ ဘယ်လောက်အသည်းယားဖို့ကောင်းလဲ။"

ခွန်မြဲဟိန်က သူ့ရှေ့မှ ငါးပန်ကန်အား
ထုံးစံအတိုင်း ကြက်သီးထဖွယ် ပေါက်ကရစကားများကို ဆိုလာသဖြင့် ခိုင်ခံ့စိတ်ညစ်ရသည်။

"မစားချင်မစားနဲ့ကွာ။သေပြီးသားငါးကိုအသည်းယားနေသေးတယ်

ကြက်သား၊ဝက်သားတွေကို အတုံးလိုက် လှီးပြီးကြော်ထားရင်ကျ အားရပါးရစားပြီးတော့။"

"တူလို့လား
သူတို့ကိုအကောင်လိုက်မြင်တာမှမဟုတ်တာ
အခုက ခေါင်းကလွဲရင် အကောင်လိုက်ကြီးလေ။"

ခွန်မြဲဟိန် ၏ ဇီဇာကြောင်မှု Level အား
ခိုင်ခံ့မောင် လိုက်မမီနိုင်မှန်းသိ၍ လက်လျော့ကာ ပန်းကန်ထဲမှထမင်းကိုသာ ပါးစပ်အတွင်းသို့သွတ်သွင်း နေလိုက်တော့သည်။

"ကြက်ဥကြော်ပေးပါလား ခိုင်ခံ့ရာ"

လိုချင်တာရှိတော့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့
မျိုမကျအောင်လုပ်လာပြန်သည်။

"အခုကြက်ဥကြော်ပေးရင် ငါ့အိမ်စာတွေလည်း
လုပ်ပေးစရာမလိုတော့ဘူးလေ။
မနက်ဖြန် စက်ဘီးကို ငါနင်းမယ်လေ။
ပြီးတော့ Carabao လည်း ဝယ်တိုက်မယ်လေ။"

ခိုင်မြဲစေလို...Donde viven las historias. Descúbrelo ahora