Murderer [ Harry Potter ]

5. Bölüm ~ Ölüm Fermanı ~

28 Aralık, 2001

"...Sadece dükkanımın giriş katında kazan satıyordum. Bir müşteri benden iyi cilalanmış bir taneye ihtiyaç duyduğunu söylemişti... Merlin, adama hiçbirini begendiremedim. Tam anlamıyla meymeletsizin tekiydi. Boyuna yenisini isteyip duruyordu. Sonra da alt kattan garip bir çığlık sesi geldi. Gerisi biliyorsunuz."

Harry, parşömene bir şeyler karalamaya devam ederken
" Müşterinizi tarif edebilir misiniz?"
dedi. Tüy kalemi mürekkebe batırdı.

" Eh, şey tabii. Bir düşüneyim..." Mr. Davidson gözlerini yere dikti. " Siyah saçlıydı. Üzerinde oldukça kaliteli cübbeler vardı. Ama bunun alt katta ölen adamla ne ilgisi var? Mr. Owen her zaman dükkana uğrar. "

" Her detayı değerlendirmek zorundayım." dedi Harry. " Lütfen siz devam edin."

Mr. Davidson uzun uzun müşterisinden, kişiliğinden, dükkanından genellikle neler aldığından bahsederken odadaki pencerede bekleyen kızıl saçlı kız dikkatini dagıttı. Gülümsemesine engel olamadı. Bu Ginny di. Elindeki yemek paketine işaret edip cok lezzetli işareti yapıyordu.

Harry dikkatini yeniden Mr. Davidson a yöneltmeye çalışmıştı ama bu artık imkansızdı. Ginny nin müşterisinin kel kafasına işaret edip komik bir yüz ifadesi yaptığını görünce yanlışlıkla ağzından bir ses kaçtı.

Mr. Davidson gözlerini kırpıştırdı.
" Bir şey mi oldu Mr. Potter?"

" Ne-hayır... Devam edin lütfen. Cesedi nerede bulduğunuzu tekrar söyler misiniz?" Harry Potter, boğazını temizledi. Kıkırdayan Ginny e yalancı bir kızgınlıkla baktı.

" Az önce söylediğim gibi," dedi Mr. Davidson, " Dükkanımın alt katındaydı. Içerisi karanlık olduğu için mi bilmiyorum ama gerçekten birinin olduğunu hissettim. Fakat fare deliklerine kadar her yere baktım. Hiç kimseden iz yoktu."

" Anlıyorum." dedi Harry, parşömeni dosyalardan birinin arasına sıkıştırıp ayaga kalktı. " Verdiğiniz bilgilerle çok yardımcı olduğunuz Mr. Davidson. Artık geri dönebilirsiniz."

" Katili bulacağınıza söz verin." dedi Mr. Davidson, kaşlarını büzdü.
" Dükkanıma her sabah korkuyla girmek istemiyorum. Ayrıca bu olay adımı da lekeliyor. Müşterilerim bir daha asla oraya ayak basmazlar."

" Bir gelişme olursa size haber vereceğim." dedi Harry. Adamla el sıkışıp kapıdan geçirdi. Mr. Davidson gider girmez Ginny, başını eşikten içeri soktu.

" Sürpriz!"

Harry kızı kolundan içeri çekerken kapıyı arkasından kapattı. Dudaklarına hemen bir öpücük koydu. " Ne kadar süreceğini hesap edemedim. Tuhaf durumlar çıktı.

" Konu nedir?" dedi Ginny. " Adam epey endişeli görünüyordu."

" Dükkânının alt katında biri ölü bulundu. Kendisinin hedef alındığı ortada ama bunu şimdi bilmese daha iyi. Ayrıca," kollarını kızın beline dolayıp kendine doğru çekti. " Bırak şimdi Mr. Davidson u... Neymiş bu surpriz bakalım?"

Ginny gülümsedi. Elindeki paketi ona gösterdi. " Bize o çok sevdiğin potakallı turtalardan birini aldım. Şimdi seni kaçıracağım ve birlikte bu turtaları gömeceğiz."

Harry nin gülümsemesi soldu. " Öğle arasına çıkma iznim yok."

" Ne? Neden?" Ginny büyük hayal kırıklığına uğradı.

" Mr. Johanson bir önceki soruşurmanın olay yerine ondan habersiz gitmemden pek hoşlanmadı." Harry yüzünü buruşturdu. "Anlaşılan bir hafta esirim."