GEÇMİŞ ÖLÜR YARIN ASLA!

12.Bölüm TAŞ ADAM KEREM

Merhaba canlarım. Döndüm ama dönmemiş gibiyim. Hiç okuyucum kaldı mı bilmiyorum. Sadece burdan bütün Kerem fanlarına üzülüyorum diyebilirim.

İyi okumalar..

Allah allah ya! Çıplak suya girmek çok güzel oluyormuşta! Hiç hayatımda yapmışmışımda! Bende ayrı bir malım zaten. Deli sikti sanki bu soğukta çıplak çıplak denize girdim! Aslında kim demiş Kerem akıllı diye ama, hadi neyse.

Sanırım berbat bir durumla karşı karşıyaydık. Sanırım ömrümüzün sonuna kadar burada donacaktık. Ve yine sanırım ki ben donmaya başlamıştım bile.

Kerem: Tamam ben otele gidip giyecek bir şeyler getireyim.

Zeynep: Nee!? Saçmalıyorsun şu anda! Şu anda saçmalıyorsun! Benim sinirlerimi hoplatma! Hoplatma benim sinirlerimi! Bütün şıllaklara ellerimle görsel şölen veremem! Valla deliririm burada, burada deliririm. Burada ağlaya ağlaya deliririm. Benim sinirlerimi hoplatma! Öyle bir şey olucaksa ben alır gelirim. Kimseye göstermem seni.

Suratım bağırmaktan kıpkırmızı bir şekilde. Ellerimi ve mimiklerimi son derece hızlı kullanarak söylemiştim tüm bunları. Evet ben bile kendime sasirdim.

Kerem: Sen benle alay mı ediyorsun bebeğim? Ben. Kerem Sayer. Sevdiği kadını çırıl çıplak bir halde o otele göndereceğim! Asıl sen benim sinirlerimi hoplatma! Fenerbahçenin bu sene şampiyon olacağına inanırım, buna inanmam!

Hoop! Kerem için Galatasaray deyince bir durcan. Bir sağına soluna bakıncan. Eğer aksini iddia ediyorsan topukları yağlayıp kaçıcan. Allahım nolursun sen beni Kerem'in namüsait yerlerini başka şıllakların görmesiyle sınama yarrabim. Nolursun! Bu çocuk sinirlerimi sikmeye başladı. Neymiş efenim otele dal taşak gidecekmiş, anadan doğma! Lan ben seni anandan bir kez daha doğurtmaz mıyım laan? Benim adım Zeynep!

Zeynep: Valla burada suyun içinde sabaha kadar otururum. Derim buruş buruş olur. Pul pul derilerim dökülür. Gerekirse zatüre olurum. Gerekirse balinalara yem olurum. Yine de seni bu halde otele göndermem. G-ö-n-d-e-r-m-e-m. Anladın mı? Üç sesli 6 sessiz harften oluşuyor. Toplam 9 harf bir kelime GÖNDERMEM!

Kerem: Asıl ben seni göndermem güzelim. Saçmalıyorsun ya! Senin oraya gitmen için benim ölmem lazım. Hatta ölsem bile gidemezsin! Valla gözüm açık giderim bak. Geceleri rüyana girerim. Vicdan azabından uyuyamazsın!

Suyun içinde ilerledim sarıldım Kerem'e. Sıcacık teni bile beni sakinleştirmeye yetiyordu. O da kocaman kollarını doladı bedenime.

Kerem: Zeynep ya napacağız?

Dedi gülümseyerek. Dudak büktüm. O sırada aklıma cin bir fikir geldi. Biraz komik olacaktı ama. Başka bir çare göremiyordum.

Zeynep: Aklımda bir şey var ama.

Kerem: Neymiş o?

Zeynep: Gel benimle.

Diyerek çekiştirdim kolundan. Kıyıya kadar yüzdük ve nihayetinde sudan çıktık.

Kerem: Birlikte gitmemize de izin vermem. Sen burada kalacaksın nokta.

Zeynep: Zaten birlikte gitmiyoruz.

Kolundan tuttum karşımızdaki ormana yürüdük. Kerem bir anda durdu ve beni utandıran, mutlu eden, heyecanlandıran, egomu pohpohlayan güzel bir kaç kelime söyledi.

Kerem: Zeynep. Hiç değişmemişsin. Hala çok güzelsin.

Dedi saçımı kulağımın arkasına sıkıştırırken.

Zeynep: Lütfen vücuduma öyle bakmaz mısın? Utanıyorum.

Kerem: Seni istiyorum. Hemen burda!