CARLO POV
nakaupo kaming lahat ngayon sa couch at naghihintay ng sasabihin ni Doc. Kahit isa ay walang naimik sa amin.
"Are you ready for the result?" Tanong ni doc.
"Yes we are" sagot ni kuya Ryan
"I just want to confirm that she really has PTSD"
pagkasabi non ni doc ay literal na lumungkot ang mukha naming lahat. Kasalanan koto.
"But don't worry. What she really need to overcome it is all of you. She must feel appreciated and she needs positive people." Si doc
"So she needs to rest and escape from all of this?" Si kuya Ryan.
"Yes. Only if she wanted to." Si doc ulit
Pagtapos nun ay nagpasalamat kami kay doc at saka sabay sabay umalis.
JAY POV
Agad akong tumakbo nang makita ko si kuya ken. Sigurado ako sa nakita ko. Si kuya ken talaga yun. Ano kayang ginagawa nya dito??
"Kuya ken!" Napatigil sya sa pagbukas ng pinto nang tawagin ko sya.
"Jay???" Nakita ko ang gulat sa mukha nya.
"Ano pong ginagawa nyo dito kuya??" Tanong ko sa kanya.
"Emergency." Pagkasabi nya non ay binuksan nya ang pintuan ng kwarto doon at laking gulat ko nang makita ko si emman.
"Emman!!!" Lumapit ako sa kanya at hinawakan yung mga braso nya.
"Ano nangyare sayooo???"
"Ikaw. Anong ginagawa mo dito?? Sinong nagsabi sayo na nandito ako? Umalis kana nga!" Pagsigaw nya sakin.
Alam kong galit sya sa nangyare, at alam ko ring ayaw nyang mag alala ako/kami.
"Umalis kana. Wag mokong kaawaan dahil hindi makakatulong. Hindi nan magagamot ang nga sugat at bali ko." Sabi nya.
"Emman-"
"Sinabi nang umalis kana e! Ano ba ginagawa mo sa hospital nato?!!"
Alam kong papaalisin nyako kung hindi pako magsasalita.
"Si Je"
Pagkasabi ko nun ay lumaki ang mga mata nya.
"Anong nangyare??"
Hindi ko masabi sa kanya dahil naiiyak ako.
"Ba-bat ka umiiyak?? Anong nangyare?!!" Pagsigaw nya sakin.
"Kagagawan ni Levi."
-----
Je POV
"O magpahinga ka muna dyan a?" Si ate Marg na inayos yung higa ko at kumot.
"Babantayan ka muna namin habang wala pa yung mga lalaki" si ate joy.
"Salamat sa inyo mga ate"
"Wala yun. Ano kaba. Basta nandito lang kami a" si ate marg na hinawakan ang kamay ko.
Sa totoo lang maayos na yung pakiramdam ko. Salamat sa kanilang lahat :)
"JE?" Narinig kong iyak ni Jean
"Bakit ka umiiyak?" Tanong ko sa kanya.
Bigla nyakong niyakap habang umiiyak.
"Kasalanan koto. Hindi ko dapat pinatulan si Levi. Sorry je. Huhuhuhu"
Ramdam ko yung guilt nya.
"Wala kang kasalanan Jean. Ok lang yun. :)"
"Guys." Narinig namin ang boses ni jay at
0_______0
"Emmaann!!!" Kita ko ang gulat sa mukha ni Jean. Niyakap nya si kuya emman at umiyak ito nang umiyak.
"Anong nangyare sayo??" Tanong ni jean.
Tinignan lang sya ni kuya emman at hinawi nya si Jean.
Papunta si kuya emman sakin ngayon ay umiiyak ako habang papalapit sya. Kuya emman! Anong nangyare sayooo 😭😭💔
Umupo sya kama ko at tinignan ako. Kita ko ang sorry sa mukha nya. Niyakap ko sya at umiyak ako ng umiyak.
"Kuya emman, bat hindi mo sinabi na ganyan yung nangyare sayo?? Huhu"
"Ok lang ako. Malayo to sa bituka. Wag kanang umiyak. Magpahinga ka muna. Ako nang bahala" sabi nya.
"Bahala saan?"
"Basta."
Patayo na sya nang biglang dumating yung mga lalaki.
"Emman!!!!" Kita ko ang gulat nila lalo ni Carlo
"Anong nangyare sayo???"
Nilapitan nya sila Carlo at tinignan sila nang masama isa isa
"Emman.." si fern
Sandaling nagkaroon nang katahimikan at...
"Namiss nyoba ko??" Si kuya emman.
"G*g* ka!!! Bat ka nagpapa miss!!" Si vien tapos nag group hug sila.
"Iba talaga ang matang lawin natin dito" si kuya emman na inakbayan si Jay. Hahaha
"Masaya ako at ok na kayong lahat" si kuya Ryan
"Emman" pagtawag ni Jean kay kuya emman. Pero parang wala syang naririnig.
"Ihatid nyo ako mamaya sa kwarto ko ha. Tambay muna ako dito." Si kuya emman saka umupo sa isang couch at kumaen nang pagkaen na binili nila Zi
Lumapit naman si vien kay kuya emman
"Bat hindi mo pinapansin si Jean?? Galit kaparin? O pabebe?"
Sinamaan nya nang tingin si vien at binatukan.
"Aray! Hindi porke may bali ka e papalagpasin koto! Tandaan mo may araw karin!"
"Ang ingay mo! Lumayas ka nga sa harapan ko!" Saka nya sinipa si vien.
"Uuwe na ako. Bukas nalang. Salamat ;)" si jean. Saka nya kinuha yung bag nya at umalis.
"Hoy emman! Ano bang problema mo! Umalis tuloy si Jean!" Si Fern
Hindi sya pinapansin ni kuya emman.
Hayssss.
"Ok kana?" Tanong ni Carlo sakin
"Yupp. :) Salamat Carlo ha."
"Para san?"
"Kase naging magkaibigan ulit tayo. Na tinanggap mo ulit ako na maging parte nang buhay mo. Salamat. Sobrang saya ko :)"
Tinignan nyako nang matagal.
"Salamat kase ang tapang mo. :) Hindi ako nagkamali nang babaeng minahal."
*Tug dug- tug dug-* nag aabnormal nanaman ang puso kooo.
"Aray! Ang sakit. Daming langgam!" Si fern na hinahampas yung braso nya.
Napatungin naman kami sa kanila at lahat sila ay nakatingin sa amin. Si kuya naman nakangiti lang. Si zi naman poker face lang.
"Sana ol may 3 prince charming hehe. Baka pwede makahingi" si aldrin.
"Tatlo? Bat tatlo??" Tanong ko.
Kanya kanya naman sila nang ngiti. Diko gets.
"Apat nga sayo e" si ate joy
"Wag kang epal dyan joy ha. Hanggang dito lang usapan" sabay inirapan nya si ate joy. Binato naman ni ate joy nang tsinelas si Aldrin. At ayun nagharutan na yung 2. Hahahaha
----
BINABASA MO ANG
Past Love
Romanceif you're given a chance to change the past, will you grab the chance?
