Past Love

Chapter 2: Past

Nagising ako sa yanig ng Kama ko. Pagmulat ng mata ko, si ate Anne at Nica na Ang kaharap ko.

Kumuha ako NG unan at itinaklob ko sa mukha ko. Antok na antok pako.

"Hoy! Bumangon ka diyan At magkwento ka samin! Ano na? Kanina kapa tulog!" Si ate Anne na hinahampas ako NG unan.

"Wala akong ikukwento! Alis! Inaantok pako!" Pagtataboy ko sa kanilang 2.

"Magkekwento ka o ibibigay ko Yung diary mo Kay Carlo!" Si Nica

Pagkarinig ko nun ay napatayo ako bigla. Yung diary ko! Huhu Isa Yung malaking kahihiyan. Dun ko sinusulat noon Yung mga ka emohan ko Kay Carlo. Without knowing na nabasa na sya ng buong angkan namin. Kainis! Napaka burara ko kase. Huhu

"Ok. Very good!" Si ate Anne

Wala akong nagawa Kaya kinwento ko.

"See? Ikaw nalang dipa nakaka move on." Si Nica.

"I know right! Wag nyona ipagduldulan". Tumayo ako at kinuha Yung phone ko. Napakaraming message saken ng mga kaklase ko.

"Yung boyfriend mo adik na sa iba."

Agad Kong ni log out Yung account ko at binuksan yung account NG boyfriend ko. And dang! Napaka Rami Kong nakita :( 💔💔 it hurts. Pero ok Lang. I deserve it. Alam Kong nasasaktan sya sa mga ginagawa ko. It's His revenge :) masakit. Pero kailangang tanggapin.

Bumalik ako sa higaan ko at dun umiyak ng umiyak. Hindi nako ginulo NG mga pinsan ko. Sinabi ko na matutulog ulit ako. Tinawagan ko si Jean pero di Naman sinasagot. Tinry Kong tawagan si kuya Emman. Buti sinagot nya.

"Kuya Emman! Huhuhu. Bat ganon? Bat ganyan kayong mga lalaki? Napaka galing nyo manakit NG mga babae. 😭😭 Kuya emmaaan😭 Wala na kami. Ayoko naa 😭😭. Hoy kuya Emman. Bat dika nagsasalita?" Tinignan ko Yung phone ko at binaba nya? Bakit?

Tinawag ako ni mama para kumaen pero sinabi ko na Di ako gutom. Pagka online na pagka online ko ay nakita ko Ang chat ni John saken

"Ayoko na. Tapusin na natin to" masakit. Pero kailangan NG acceptance. Kaya nireplyan ko sya NG ok.

Bakit ba kase nangyare to? Pwede bang bumalik sa past at ayusin lahat lahat para dinato mangyare?

-----------
Year 2012.

Ha? Anong ginagawa ko dito sa school nato? Bat ako nakauniform ng pang highschool? Bat nandito ako sa room namin noon? Anong ginagawa ko dito?

"Je! 😊" Isang pamilyar na boses. Humarap ako para tignan sya at..

"Carlo?! 😲" Ba-bakit sya nandito? Bat ganyan Yung hitsura nya? Bakit Ang bata nya? Ba-bakit naka uniform din sya? WAAAAAHHHHHH!!!!!

"Ok ka Lang?" Lumapit sya sakin at inalalayan ako sa upuan ng room namin.

Nakatingin Lang ako sa kanya. Bakit? Bat ganto sya kalapit saken?

"Ano bang nangyayare sayo? Nag aalala nako ha."

"Nag aalala ka? Totoo ba Yan? HAHAHA kelan kaba nag alala? Wala ka ngang pake sa naramdaman ko noon e. Iniwan moko. Dimo ko Mahal!" This time umiiyak nako. Sobrang sakit talaga. First time Kong sabihin yan sa kanya.

Nagulat ako NG bigla nyako yakapin.

"Ano bang sinasabi mo? Hindi Kita iiwan. Pangako."

Yung yakap na Yun. Huhu Alam Kong panaginip Lang to. Pero bakit Ang sarap sa pakiramdam? Ang tagal konang pinagdarasal to :(

"Ano ba Yan, agang aga o. Napaka tamis!" Nagulat ako NG Isa isang magpasukan sa room sila kuya Emman, vien, Fern at Jay. Hahahaha nakakatuwa. Kung ano Yung hitsura nila nung highschool kami, Yun Yung hitsura nila ngayon. 😂