Sekiz yaşında, babasını kaybetse de, onu ayakta tutan, ruhunu besleyen bayrağı ve vatanıydı.
Yıllar sonra babasının mesleğini göğsü gere gere, tırnaklarını kazıya kazıya alan, üsteğmenlik rütbesine kadar çıkan Elzem Karadoğan, kaos timinin komutanı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sizi seviyorum.
keyifli okumalar (:
B.M
cem kısmet, haram geceler
sena şen, porselen kalbim
hirai zerdüş, yara bere
selda bağacan, adaletin bu mu dünya
1. İLK GÖRÜŞ
Alay, 01.01.2003.
Günlerden en kanlısı belki de en can alıcısı.
Yılın ilk günü. Bir Ocak. Kanlı ocak ayı. Gökyüzü belki de gece ilk defa bu kadar aydınlıktı onların gözünde. Her yer ışıktı, ışıltılıydı. Garipti ama hepsi çok huzurlu hissediyordu. Kanlı gün, bir kişiye kendini huzursuz hissettirmişti. O gün o masada bir kişi huzursuzdu. Kaşıklar tabldotlara çarpıyor, çıkan ses ile birlikte ifadesizce önüne bakıyordu Yavuz. Belki yüzü ifadesizdi ama içinde dönen onlarca düşünce onu nefessiz bırakmaya itiyordu. Dolu özlem hissediyordu. Boğazını kendi düşünceleri sıkıyor, toparlamaya çalıştıkça daha da dağıldığına inanıyordu. Askerilerinin sesi yükseldiğinde istemsizce daldığı yerden kafasını kaldırıp masada oturan altı kişide göz gezdirdi. Aydın ile göz göze gelmesiyle, zaten bakışlarının üzerinde olduğunu yeni anlıyordu. Normalde üzerinde gezinen her bir gözü hissederdi. O kadar mı dalıp gitmişti? O kadar mı uçmuştu?
Aydın'ın bakışları ile Yavuz'u süzüyor bir gariplik olduğunu içten içe fark ediyordu. Aslında dile getirirdi ama çıkacak olan tartışmanın sonucu time nasıl yansırdı kestiremediği için susmayı tercih ediyordu. Onlar sessizce bakışarak anlaşmaya devam ederken sesli bir of çekip kaşığını bitmiş olan tabloda sertçe vuran Erim yanaklarını da şişirmişti. "Bu ne abi ya Allah günah yazmasın da bu nasıl pilavdır?" diye yükseldi ağladı ağlayacak bir sesle. "Dişlerim... Sizden çok özür diliyorum."
