CHAPTER 27-COUNTDOWN

265 3 0
                                    

2years later..

JULIA's POV.

"we're on our way, best"

SENT TO KATH.

Papunta na kami ngayon uli sakanila Kath. For preparation sa wedding nila ni DJ. Yes, sa wakas! After two years of waiting, from that engagement here comes the countdown for the big day :)

Si Liza at Enrique na ang susundo saamin mula sa terminal.

LIZA's POV

"I think this is better" suggestion ko kay Kath at DJ reffering to the design of the bride's maids. At umagree naman si Kathryn. mas simple kasi pero napaka eleganteng tignan.

Nakita ko namang nakatitig saakin si Quen.

"what?" tanong ko. Pero ngumiti lang ito sabay kumindat at nagflying kiss pa saakin.

"wow. paflying flying kiss ka pa dyan"

Nanlaki naman ang mga mata ni Enrique "Ikaw ang WOW Liza. anong gusto mo ? mag torrid kissing tayo dito ?"

Nakita ko namang nagulat rin ang barkada at halatang nagpipigil lang ng tawa. Tinignan ko naman ito na parang nagsasabi na What are you saying Quen ?

Humagalpak naman siya sa tawa at muling nagsalita.

"and Liza. Hindi yun flying kiss"

Kumunt naman ang noo ko "ha? eh anong tawag mo dun?"

"it's called HALIK-copter" pacute na sabi nito.

Oo. aaminin ko corny, pero kinikilig ako HAHAHA.

KATHRYN's POV

Nandito kaming lahat ngayon sa bahay, para sa preparation ng wedding namin ni DJ. Natatawa nga ako dahil mas sweet pa ata sila Liza at Quen samin na ikakasala eh. HAHA.

ngayon na namin naisip magpakasal dahil may stable work na kami ni DJ. Enough for our own. Enough for starting our Future.

Sa ngayon, sinusukatan na ang lahat para sa isusuot nila. Ako ? may gown na ako. At ginagawa na daw ngayon. Pinapanood ko habang sinusukatan sila. Nakakatuwa lang, na siguro, kung hindi dahil sa mga nangyari noon.. Hindi ganito yung saya na mararanasan ko. Laking pasalamat ko kay Liza dahil pinilit niya ako noon na lumipat sa eskwelahang yun.

"anak. okay ka lang?" tanong saakin ni mama.

"ha ? oo naman ma" sabi ko at hinawakan ang kamay niya. Ngumiti naman siya saakin at isinandal ako sa balikat niya.

"you know what anak ? Time flies so fast. Noon, bata ka pa. Ngayon mag aasawa ka na. Nakakalungkot man, pero alam kong darating din talaga to. Yung mapapalayo ka samin ng papa mo" malungkot nitong sabi at hinahaplos haplos ang mga braso ko.

"ma naman" sabi ko at nakita kong may luha na siya.

"no anak. Di ako malungkot dahil magpapakasal ka. Masaya nga ako dahil makakasal ka sa taong mahal mo, at alam kong mabuting tao si DJ. Na hindi ka niya pababayaan"

"oo naman ma. And i am still your baby ma. I love you okay?"

"i Love you too anak" at niyakap nga ako ni mama. Ilang araw nalang, may sarili narin akong buhay. i know it will be soooo different from my Life. I know it wont be easy, but with Daniel with my side, all hardships are worth it.

DANIEL's POV.

After how many years, the day is yet to come :) Naeexcite ako. Ganito pala ang pakiramdam ng taong nagmamahal. Yung alam mong sa hinaba haba ng prosisyon, sa simbahan rin ang tuloy. Yiiiebaaah! Haha.

S(HE) BE(LIE)VEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon