S(HE) BE(LIE)VED

CHAPTER 8-THE DECISION

DANIEL'S POV

"Let's end this" sabi saakin  ni Liza. At umaktong mag wo-walk out na sana. Pero pinigilan ko siya.

"Sit down!" sigaw ko na siyang dahilan ng pagiging center of attraction namin sa lugar, na lahat ng tingin ng mga tao ay nasa amin na. Kilala kami ng mga tao dito, dahil halos lahat ng kumakain at tumatambay dito ay taga sa school namin. Pero wala na akong pakialam. Sanay na ko sa ganung atensyon, alam kong hindi man sila nagsasalita, marami silang sinasabi sa mga utak nila. May mga panghuhusga na kaagad.

"Daniel, I can't stand this relationship anymore, we're not okay. Let's just accept the truth na hindi tayo pwede. Na were just making it Right, where in fact were not okay. Pinipilit lang nating panindigan tong lecheng relasyon na pinasok natin"

"so you call our relationship a piece of shit?"

"hindi ba ? Sabihin mo nga sakin Daniel! Sabihin mong may kwenta tong relasyon natin ? na natiis nating dalawang hindi mag-usap ng dalawang linggo! ni hindi tayo nagparamdam sa isa't isa ! Ni hindi natin alam nun kung tayo pa!"

"Liza, we can talk"

"no DJ! I want to end this! WE NEED TO END THIS" Liza said and she sighed. " sabi nga nila, pag ang dalawang tao. Nawalan ng komunikasyon, lahat ay maaaring magbago. At yun ang nangyari saatin" Nakangiting sabi ni Liza, malungkot na ngiti.

"Yung simpleng tanong ko lang sayo na kung mahal mo pa ba ako, hindi mo masagot. masakit kasing isipin na habang ako, iniisip ka. Siya ang laman ng isip mo. Habang ako ang kasama mo, siya ang gusto mong makasama"

"what are you saying Liza?"

Pagkasabi nun ni Liza, yumuko na siya at lumuha na. I heard her sobbed.

"please Liza. I know you're in pain. But please let me know the reason. Im your boyfriend, at pwede kang maglabas saakin ng sama ng loob. Im your bestfriend too diba?" Mahinahong sabi ko habang nakaluhod ang isang tuhod ko sa tabi niya at hinahawakan ang kamay niya.

"Daniel remember the night were watching movie ? yung sa condo mo ?"

"okay. what's about it?"

"and you fell asleep"

"yun lang ba nag kinasasama ng loob mo ? yung nakatulog ako?"

"you're so insensitive ! hindi yun ganun kababaw DJ. While you're sleeping, you called someone else name. Not mine. But KATHRYN"

Nagulat ako pagkasabi niya nun, tinawag ko si Kath sa pagtulog ko ? She looked at me and faked a smile.

"akala ko noon, normal lang na tinititigan mo siya sa malayo. Iniisip ko na maybe you're missing YOUR FRIENDSHIP. pinilit kong intindihin yun. Pero you proved me one thing, na kahit sa pagtulog mo. Siya parin"

"Liza"

"no, im okay DJ. I just want you to be happy. And I know na hindi ako ang makakapagbigay ng kasiyahang yun. DJ. Siguro noon, ako ang gusto mo. Pero marami kasing pwdeng magbago, nung nakasama mo siya. Hindi mo namamalayang naiinlove ka na sakanya. At hindi mo yun maamin sa sarili mo dahil pilit mong iniisip na ako ang gusto mo. Pero yung puso mo, iba ang sinasabi"

Hindi ako nakapagsalita nung sinabi yun ni Kath. Oo nga, pwede kayang tama siya ? Si Kath ba talaga ang gustso ko ? Kaya ba ako nasasaktan satwing nakikita ko siyang masaya sa iba ?

Naguguluhan ako. Gulong gulo.

LIZA'S POV

Nakipaghiwalay na ko kay  Daniel, Mahirap, masakit pero alam kong sa una lang yun.

"Daniel, Thankyou for everything. For all those beautiful things and memories we've shared. Im sorry kasi parang ninakaw ko na rin yung kasiyahan mo, sorry kasi napatagal bago kita tuluyang palayain. And Goodbye. I know we'll still be friends. Hindi man gaya ng dati, but a new one"

Yun ang huling linya na sianbi ko sakanya at iniwan na siya. Atleasst alam kong medyo okay na ang sitawasyon. Hindi man lahat, pero alam kong ito na ang umpisa ng mga pagbabago.

Kriiiing .. Kriing!

"Hello?" sagot ko sa unknown number na tumawag.

"Hi Ms.Soberano! This is Alliyah of Baguio country Club. Gusto ko lang po itanong kung confirmed na po ba yung reservation niyo ng room dito saamin for friday ?"

"Ah yah! I will be there"

"okay maa, we'll be expecting you on Friday. Thankyou"

CALL ENDED.

Plano mong magbakasyon, total sembreak naman eh. Gusto ko sana sa Baguio, kasi gusto kong mag ayos ng isip haha.Hays! Sana makatulong sakin tong bakasyon na toh. Dahil sa totoo lang, nung kami ni Daniel, alam kong mali pero nakaramdam ako ng lungkot nung hindi na ako nakatanggap ng kahit ano mula sa secret admirer ko. Hindi mo alam, pero kahit na hindi ko siya kilala. Parang napakalapit ng loob niya saakin. Gusto ko siyang makilala. SANA NGA MAGKAROON NG PAGKAKATAON AN MAKILALA KO SIYA.

DANIEL'S POV

Tulala lang ako, nang tumawag sakin si JC. Kapatid ko

"bro." sagot ko

"tol.punta ka ba dito sa Baguio ? start na kasi ng Panagbenga Festival dito tol"

"ah. tignan ko"

"hoy pumunta ka" singit ni Lester

"oo nga. sakto papakilala daw ni Julia yung kaibigan niya"- Seth

"sinong julia?"

"basta punta ka na dito"

Nag-isip muna ako. At ewan ko, napasagot nalang ako ng OO.

"Sakto tol, may gig kami nun."

Oo nga, miss ko na rin kasi ang banda ko.

"tol pasalubong ah" - Katsumi

"hahaha patay gutom! Sige tol, sa thursday ako pupunta dyan ng gabi"

KATHRYN'S POV

Nabalitaan ko na hiwalay na raw si daniel at Liza. Hindi mo alam kung malulungkot ba ako masisiyahan. Habang nag-iimpake ako ng mga damit ko. Nakita ko yung isang T-shirt. T-shirt ni Daniel.

Napatigil ako at hinawakan ko yung t-shirt, tinitigan ko. Pinatago niya kasi sakin yun nun sa locker ko. At hindi niya na kinuha, hindi ko yun nilabhan. Mabango naman kahit na nagamit na eh. HAHA. Iniisip ko nga, sana saakin nalang siya. Namiss ko nanaman tuloy siya. Ang hirap lang kasing mamiss ng isang tao, yung gusto mo siyang makasama, pero wala kang magawa. Yun bang tipong gusto mong sabihing MAHAL MO SIYA, pero maiisip mo nalang bigla SAKIN BA TALAGA SIYA ? O ILUSYON KO LANG NA PAG-AARI KO SIYA ?

Kahit gaano ko siya gustong kalimutan, hindi ko magawa. Pero kailangan ko ng gawin. This time, maniniwala ako na kaya ko. Kaya kong mag-move on. 

EVERYDAY IS A CHANCE TO BE BETTER THAN YESTERDAY.

I will move on, I will get over you.