ginger angel

hoofdstuk 15

ik loop naar de schoolpoort met het gevoel dat ik bekeken word door een groepje mensen wat eigenlijk niets nieuw is. De rest van de dag verliep normaal behalve de kus met Jack was nieuw, waarom deed hij het ? waarschijnlijk om dan weer een meisje aan zijn lijst toe te voegen alhoewel ik nooit met hem in bed ga duiken wat vele anderen deden en doen. Het rare was dat ik me niet wou verzetten, het voelde goed ook al was hij mijn pester en was dit mijn eerste kus had ik er een goed gevoel over. Ik besluit het uit mijn gedachten te zetten en stap op een normaal tempo naar het bos waar ik al mijn gedachten kan verzetten.

De bomen waren in zicht en geluk vult mijn lichaam. Het is best raar om gelukkig te worden van een groepje bomen te zien en aan te raken maar iedereen heeft toch zo’n ding? Een voorwerp, plaats of herinnering waarvan je gelukkig van wordt? Ik loop verder naar mijn boom tot er een hevige pijnsteek door mijn rug gaat. Ik val met een harde klap op de grond. Mijn hoofd wordt licht en alles wordt wazig. De bomen veranderen in oranje en bruine vlekken en de grond lijkt weg te zakken

Heerlijke bloemen geuren dringen mijn neusgaten binnen. Alles is rustig en er heerst een vredige stilte, dat af en toe onderbroken wordt door vrolijk gefluit van vogels. Ik bevind me in een bloemenveld vol met klaprozen. De zon schijnt en krijgt gezelschap door een paar witte wolken. Achter me hoor ik iemand kuchen, snel draai ik me om en zie een vrouw van middelbare leeftijd met oranje haren net als ik. Ze is prachtig. Ze lacht me warm toe en steekt haar hand naar me toe om me helpen recht te staan van mijn kleermakerszit. Ik pak hem aan en trek me recht. Ik kijk recht in haar helderblauwe ogen die glanzen van geluk. ,, zoek en vind me”, zegt ze met een zoete stem. Ik kijk haar vragend aan zoek en vind me? Ik doe mijn mond open om iets te zeggen maar sluit die dan weer als ik zie dat ze weg loopt en stilaan verdwijnt in de verte.

Daar sta ik dan, alweer helemaal alleen in de klaprozen maar deze keer verbaasd. Ik wil lopen maar kan geen stap verzetten, alsof ik aan de grond ben vast genageld. Ik wil schreeuwen maar mijn er komt geen klank uit. Ik wil huilen van frustratie maar mijn tranen zijn op. De klaprozen vormen rode plekken voor mijn ogen en ik zak door mijn knieën.

 

Ik schiet overeind maar val weer op de rond en kreun van de pijn. De lucht is donker en het begint frisjes te worden. Voorzichtig sta ik recht en loop naar huis. Mijn rug doet bij iedere stap die ik zet pijn, maar hoe kom ik anders thuis?

Ik loop de trap op naar mijn kamer waar ik mijn pyjama pak en naar de douche loop. Misschien voelt mijn rug dan beter.

Het warme water stroomt over mijn lichaam. Ik had gelijk het voelt beter bij een douche. Een rood vloeistof vloeit van mijn rug op de bodem van de douche. Bloed?