ginger angel

hoofdstuk 7

Tranen springen in mijn ogen als ik zie wie het briefje heeft geschreven, mijn echte moeder. Even blijf ik staan om mijn gedachten te orderen maar dan weet ik wat ik ga doen. Ik pak het boekje mee samen met de brief en loop snel naar huis. Noch nooit van mijn leven heb ik zo snel gelopen.

Ik loop naar boven en doe wat mijn moeder me had gevraagd in het briefje. Met al mijn kracht schuif ik mijn bed naar rechts maar zie niets bijzonders. Ik kniel neer en wrijf met handen over de vloer voor als ik iets anders voel dan de houten vloer.

Maar noch steeds niets. Moet dit een grap zijn zijn? Ik vind dit totaal niet grappig! haalt mijn eigen moeder nu grappen met me uit na haar dood?! Tranen begin over mijn wangen te stromen steeds sneler en sneler. Ik schuif mijn bed weer op de plaats waar het stond en ga erin liggen. Mijn hoofd wordt met allerlei nare gedachten gevuld tot ik uiteindelijk me zelf in slaap huil.

Ik sta op en merk dat ik niet in mijn bed lig maar in het bos. Ik kijk rond en zie mijn boom dat helemaal verbrand en een zwarte kleur heeft. Hoe kan dit? Dan pas merk ik dat heel het bos verbrand is. Heel het bos was zwart en geen sprankeltje leven was te zien. Ik zak door mijn knieen en zie dat ik een wit kleedje aan heb en geen schoenen aan heb. Mijn oranje haren golfden over mijn schouders. Ik blijf kijken naar het gras dat zwart is plaats van groen tot ik ogen voel branden op mijn rug en draaide me snel om. Een man van middelbare leeftijd helemaal in het zwart kijkt me aan met een kwaadaardige blik in zijn rode ogen. Rode ogen? Dat kan toch niet. Ik wil opstaan maar ben aan de vloer vastgenageld. De man kwam dichter en een grijns speelde rond zijn lippen. Noch steeds probeer ik recht te staan maar het heeft geen zin ik blijf zitten en een angstige blik in mijn ogen.

Ik schiet wakker met grote ogen. Mijn lichaam was helemaal bezweet. Fel licht trekt mijn aandacht. ik kijk waar het vandaan komt en zie dat er wit licht onder mijn bed schijnt. Ik spring uit bed en schuif zo stil als het maar kan mijn bed weg. Het licht vormt 2 paar vleugels op de houten vloer.Plots hoor ik een klikkend geluid en de vleugels vormen een deur die openslaan.