ginger angel

hoofdstuk 10

,,Euhm, Zoey." Zijn hand is groter dan de mijne en voelt zacht aan. ,,jij bent zeker nieuw hier?" vraagt David met een nieuwschierige blik in zijn ogen. ,, ja ik denk het, ik weet niet eens waar ik ben." Zeg ik en sla mijn ogen naar beneden gericht op een teder wit bloemetje. Ik hoor David even griniken en begint te praten. ,, je bent hier in bleusky de hoofdstad van white heaven ons land." Ik kijk hem verbaasd aan ,,waar ben ik ?!" Hij zucht geirriteerd. David pakt mijn pols en trekt me mee. ,,Kom dan laat ik je het dorp zien." Roept hij enthousiast. Ik laat me meesleuren door het bloemenveld op naar het dorp. Ik weet noch steeds niet waar ik ben. Ja hij heeft het land en de hoofdstad genoemd maar daar kom ik niet ver mee.

we lopen naar een soort plein met een grote fontijn in de vorm van een sierlijke engel met gouden bloemen in haar gevlochten haar. Het water stroomt met een grote boog uit het midden van de bloemen in haar haar. David laat eindelijk mijn pols los en gaat zitten op een wit bankje naast de fontijn. Plaat dat ik naast hem ga zitten loop ik naar de fontijn en lees het onderschrift.

Het goud heeft geen belang, water dat er uitstroomt daar doet het toe.

Ik ga naast David zitten en denk noch even na over de wijze woorden van de fontijn. Ik voel getik op mijn schouder en kijk op. Helder blauwe ogen kijken me aan, ze zijn prachtig en doen me denken aan de oceaan. ,,Dus ik zal je even rondleiden," zegt David met een grote glimlach rond zijn lippen. Weer pakt hij mijn pols en trekt me van het bankje. Overal staan kleine witte huisjes die er best gezellig uitzien. De deurkopen van de huisjes zijn in verschilende kleuren zodat je toch iets anders dan de anderen hebt.

We lopen door tot we aan een groot paleis zijn helemaal van glas. Als we dichter komen zie ik pas dat het geen glas is maar kristal.