37

1.5K 55 2
                                    

Koniec Pov Jungkook

Od czasu gdy Jungkook się obudził byłam spokojniejsza. Bałam się o niego i nadal się boje. Ale troche mniej.
Siedziałam właśnie na kanapie i przykryta kocem oglądałam jakis serial.
W pewnym momencie do salonu wszedł Jungkook.
Jungkook- dzwonił lekarz. Z Jiminem jest coraz lepiwj i pozwolił nam się z nim spotkać. Chcesz jechać z mną?
T/I- Tak tak tylko musze sie przebrać!- szybko wstałam i pobiegłam do pokoju. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam coś liźnego ale modnego.

 Podeszłam do szafy i wyciągnęłam coś liźnego ale modnego

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Gotowa zeszłam na dół i chwyciłam za telefon.
Jungkook- nie mogę się na Ciebie napatrzeć.- uśmiechnął się szeroko- wyglądasz przeuroczo.
T/I- dobrze chodzmy już- pocałowałam go w policzek i poszliśmy w stronę auta.

Gdy byliśmy już pod szpitalem pod drzwiami zauważyłam jakąś dziewczynkę. Miała na oko 9/10 lat. Opierała się o ścianę i patrzyłam przez szklane wejście. Zmrużyłam oczy i podeszłam do niej.
T/I- ymm...przepraszam wszystko w porządku? Zgubiłaś się?
Spojżała na mnie i po chwili zaczęła płakać.
T/I- ej mała- chciałam uklęknąć obok niej ale brzuch mi w tym przeszkodził. Po chwili obok mnie znalazł się Jungkook.
Jungkook- co się dzieje? Czemu płaczesz?- ukucnął obok niej i złapał ją za małą rączkę.- zgubiłaś się malutka?

Dziewczynka pokiwała głową i spojżała na chłopaka.
??- ja chcę do mamusi!- zaczęła mocniej płakać.
T/I- spokojnie znajdziemy ją. A teraz chodź z nami do środka. Pewnie jest ci zimno- wystawiłam do niej ręke którą szybko i delikatnie złapała. Uśmiechnęłam się do Jungkooka i weszliśmh razem do szpitala.

Niewiedzieliśmy zbytnio co zrobić z dziewczynką. Postanowiliśmy że weźmiemy ją do Jimina i potem razem poszukamy.
Kiedy byliśmy już przed salą dziewczynka pociągnęła za koszulkę Jungkooka.
??- nie chce tam wchodzić...ja chce do mamy.
Jungkook- poszukamy mamusi później dobrze- uśmiechnął się do niej a na mojej twarzy pojawił się lekki rumieniec i uśmiech. Cieszyłam się że Kook jest taki dla dzieci.
??- Ale ja chcę już!!- krzyknęła i ponownie zaczęła płakać.
Jungkook- eh...No dobrze. Skarbie- spojżał na mnie- idz do sali i usiądz. Nie przemęczaj się. Ja pójde z nią i poszukam jej mamy.
T/I- dobrze kochanie- chłopak musnął szybko moje ista po czym poszedł gdzieś z dziewczynką.

__________
Dobranoc!!❤❤

__________Dobranoc!!❤❤

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
MY LITTLE GIRL 2~~Jungkook Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz