GÖNÜL DOKTORU

-ASKERLİK-

-" Dır... Dırr... Dırrr... "

-" Kapatsana şunu Faruukk. " Sabahtan beri Faruk'un alarmının çalması 5 olmuştu. Yan odada olmasına rağmen buraya kadar geliyordu sesi.

-" Bak daha kapatmıyor ya. " Üzerimdeki yorganı kenara atıp sinirli sinirli Faruk'un kapısını çaldım.

-" Faruk kalkıyor musun ? Yoksa ben mi geleyim yanına ? "

-" Faruukkk. Faruukk. Benden günah gitti açıyorum kapıyı. "

İçimden üçe kadar sayıp gözlerim kapalı girdim odaya, neyle karşılaşacağımı bilmeden. Ama hala bir ses yoktu.

-" Faruk. "

Tek gözümü açtım. Faruk odada yoktu. İnanmadım. Sonra hemen diğer gözümü açtım, belki yanlışlık olmuştur diye. Baktım, yatağında yoktu. Yatağın kenarlarına baktım. Yine yoktu.

-" Faruuukkkk. " Diye bağırarak bütün evi dolaştım. Yoktu.

Nereye kaybolmuştu ?

En iyisi onu telefonla aramaktı. Odama döndüm, elime telefonumu alıp Faruk'u aradım. Odasından telefonunun müziği geliyordu. Gittiğimde telefonunu burada olduğu gördüm.

Derin bir nefes alıp salondaki kanepeye oturdum. Aklıma dünkü konuşmalarımız geldi. Dün bana artık okumaktan sıkıldığını, her şeyi bırakıp kaçacağını söylemişti. O an ciddiye almamıştım onu. Acaba söylediğinde ciddi miydi ?

Evden mi kaçmıştı şimdi Faruk ?

Yok canım kaçmamıştır demi ? Eringeçtir benim arkadaşım. Onu yapmaya bile erinir.

Sıkıntıyla biraz oturdum kanepede. Acaba ailesini mi aramalıydım ? Gerçi onları da hemen telaşlandırmamalıydım. Kalplerine inerdi.

Polise mi haber versem ? Poliste 24 saat olmadan dikkate almıyordu.

Eee ? Başka ne kaldı ?

Ne yapacağımı da bilmez halde karşımdaki saate baktığımda derse 1 saatten az kaldığını fark ettim. Bugün gıcık hocanın da dersi vardı. Geç kalsam kesinlikle almazdı derse.

Aklımdaki düşüncelerle üzerimi giydim. Evde yiyecek halimde, keyfimde kalmamıştı zaten. Faruk gitmişti. Ben koluma son olarak saatimi takarken telefonumu cebime attım. Kapının yanındaki dolaptan ceketimi ve çantamı alıp anahtarlığımı çekmeceden çıkardım. Ama ufak bir detay gözüme takıldı.

Faruk'un anahtarları da buradaydı. Demek dünkü dediklerinde ciddiydi benim arkadaşım. Nasıl bu kadar dikkatsiz olabildim ?

Kapı usul usul çalındı. Bu hiç Faruk'un da çalışı değildi. Gittiğine şimdi inandım. Mutsuzca açtım kapıyı.

-" Abdullah kankaa, sen uyandın mı ? Ben seni kızdırmamak için yavaş çalıyordum kapıyı. Bilsem hızlı çalardım. "

Karşımda Faruk'u görünce hem çok şaşırdım, hemde çok mutlu oldum. Onu kaybettiğimi sanmıştım. 

-" Neredesin lan sen ? Senin alarmın yüzünden uyandım. Sonra odana baktım. Yoktun. Telefonunun, anahtarının burada olduğunu görünce evden gittiğini zannettim.  "

-" Kanka pastaneye poğaça almaya gittim sabah uyanınca. Buradakinde yoktu, bende aşağıya kadar gittim ama biraz geciktim sanırım. Telefonu da, anahtarı da aceleyle unutmuşum. Kusura bakma kanka."

-" Birdaha beni habersiz bırakma. Yada yanına eşyalarını almadan gitme. "

Ellerini yanaklarıma koydu Faruk.