Yaralı Kalpler | Sahged

V. BÖLÜM | ' ANSIZ ÖLÜMLER'

Vote 40
Yorum 60

Bu sefer  sınır  geçilmeden bölüm  gelmeyecek. Bilginize!!!!

         Bazı hatalar doğrulara gebedir.

Hayat Bir ip yumağı gibidir. Sonunun nerde olduğu bilinmeyen olaylar silsilesinin birbiri içerisine geçtiği bir ip yumağıdır. sen ipin ucunu çektikce.yumağı açmak için hamle yaptıkça ya birbirine iyice geçer ipler ya da yavaş yavaş çözülür.

Benim yumağım küçük yaşımdan beri her hamle yapışımda iyice birbirine dolandı. doğrularım hata oldu , hatalarım ise yine bir hata doğurdu ama ilk defa bir hatam doğru bir hamle olduğu ve ip yumağı yavaş yavaş çözüldü.

O hatam ve devamındaki hamlelerim yavaş yavaş çözdü ipimi.

Sonra işte tamam benimde kuru talihim yüzüme güldü dediğim anda yüzüme çarpan kapılar ne kadar yanlış bir düşünce içerisinde olduğumu gösteriyordu.

Gözlerimi kamaştıran beyaz ışıkla bilincim yerime gelmişti. yüzümü buruşturup yavaşça açtığım kirpiklerimin arasından gördüğüm beyaz tavan ve ardından görüş açıma giren beyaz duvar bir kanepe ve kanepenin üzerinde siyah kazak , siyah pantolan ve siyah bir palto ile Gediz Işıklı karşımdaydı.

Neredeydim ben

Kolumda Hissettiğim acı ile gözlerimi koluma çevirip yüzümü buruşturdum. Gördüklerim ile hastanede olduğumu anladım. Kurumuş dudaklarımı yaladım. yutkunmaya çalışırken boğazımı kesen kuruluk su ihtiyacımı hissettirirken uyandığımı fark etmeyen Gedize gözlerimi çevirip ' Su' diye mırıldandım. Sesimi duyar duymaz başını çevirip gözlerini gözlerime kitledi. ' Noldu? Ağrın mı var ? başın mı dönüyor? ' arka arkaya telaş ve endişe ile sorulara boğdu ve oturduğu kanepeden kalkıp yanıma geldi.

Dudaklarım hafif yukarı kıvrıldı bu görüntü karşısında ardından sabah olanlar geldi aklıma ve dudaklarımdaki gülümseme soldu.

Sabah. Telefon. Menekşe. Bıçak. Ceylan.

Beynimin içinde gezinen kelimeler şimsek etkisi yaratıyor yüzümü buruşturmama sebeb oluyordu. Çok yakınımdanmış gibi gelen ambulans sesleri aklımda tek bir şeyi canlandırıyordu.. Gözlerimi iri iri açarak ' Ceylan 'dedim. elimle üzerimdeki örtüyü kaldırmak için kavradığımda serumun iğnesi kolumu acıtmış inlemiştim ama yinede durmayıp örtüyü üzerimden çekip kaldırıp ardından kolumdaki serumu çıkartmak üzere elimle iğneyi kavradığımda elimin üzerini bir el kapandı.Sürekli buz gibi olan ellerim şimdi yanıyordu, elleri sımsıcaktı çünkü. Gözlerim anında yerini bilirmiş gibi gözlerine çıktığında Kahverengi hareleri içinde dur ikazı ve çatılmış kaşları ile bana bakıyordu. ' Rahat dur Sahra, daha serumun bitmedi.' diye ikaz etti bana.

Kurumuş boğazımla tekrar yutkundum. Acilen su içmem lazımdı benim. ' Ceylan nerde? Lütfen bana iyi olduğunu söyle, lütfen.' Sulanmış gözlerimle birlikte. Çatık olan kaşları iyice çatıldı ardından elimin üzerinde duran elini çekti. Anında soğuk yanlızlığına çekilen elimi diğer elimin içine alıp ısıtmaya çalıştım. Çektiği eliyle saçlarını karıştırıp ' Ameliyatı biraz zorlu geçmiş şuan yoğun bakımda, doktor önümüzde ki 48 saatin çok kritik olduğunu söyledi.'diye söyledikten sonra derin bir nefes alıp Gözlerini gözlerimden kaçırıp devam etti.' Yani anlayacağın her şeye hazırlıklı olmamızı söyledi'

Peki ya bebek?

' Bebek' diye mırıldandım. O nasıldı? yaşama tutunmuş muydu? yoksa elindeki ip yumağını boynuna mı dolamıştı? Dudaklarında oluşan gülümsemeye kaydı gözlerim. Merhamet ve sevgi yatıyordu altında. Gözleri parlamıştı sorumla birlikte. ' Bebek iyi, İnatçı çıktı bizim paşa' dedi coşku yatan sesiyle.