YEİS

5.BÖLÜM

MULTİDE DORUK KARACA'MIZ!

Ne hissediyordum? Öfkeli değildim, mutsuz değildim üzgün hiç değildim. Sanırım rahatlamış hissediyordum. Kolumu sımsıkı tutulmasıyla kendime geldim.

"Ne yapıyorsun ya?," diye çemkirdim Poyraz'a. Kolumu Poyraz'ın elinden kurtarıp, kaşlarımı çattım.

"İki saattir sana sesleniyorum," dedi arabanın kapısını binmem için açtı. Şaşkınlıkla arabaya bindim. Kapımı kapatıp, şoför koltuğuna geçti. 

Arabanın motorunu çalıştırırken "Sen beni mi öptün?" diye sordu. 

Evde dolu olay yaşamıştık o öpmemi mi takılmıştı? "Buna mı takıldın?"

Güldü. "Evet."

Ben de güldüm, başımı iki yana salladım. "İlk öpücüğünü çaldığım için özür dilerim."

Alayla bana baktı. "Kalbimi kırdın."

"Önüne bak," diye homurdandım. Yeterince trafik vardı zaten bir de kaza yapmayalım. 

Birden aklıma babamın yüzü gelince kahkaha atmaya başladım. Poyraz şaşkınca bana baktığında ise daha da şiddetli. 

"İyi misin?" diye sordu öndeki arabayı solladı. 

"Çok," dedim zor güç kahkahalarımın arasından. "Sen iyi misin?"

"Evet, iyiyim." 

Evin önüne geldiğimizde Poyraz'a doğru döndüm. "Sırrın ben de güvende," dedim ciddileşerek. "Duygu'nun peşini bırak."

Ciddileşti. "Sana güvenmiyorum," dedi açıkça. "Bir süre daha Duygu'nun sevgilisi olarak kalmam lazım."

Tam bir şey diyeceğim sırada sözümü kesti. "Merak etme," dedi çarpık bir gülüşle. "Duygu'ya beni öptüğüne söylemem."

Kalakaldım. "Poyraz," diye fısıldadım. "Adam öldürdün ve ben arkadaşımı kandırmana izin veremem."

İfadesizleşti. "Duygu'yu kandırmadım Belfü."

Ne dersem diyeyim bırakmayacaktı, biliyordum. 

Uğraşmak istemedim. "Tamam, o zaman görüşürüz."

"Görüşeceğiz," diye fısıldadı.  

Çantamı ve topuklu ayakkabılarımı adeta fırlatarak köşeye attım. Bu ikisinden nefret ediyordum, eziyetten başka şey değillerdi. Ilgın evde miydi, bilmiyordum. Ilgın'a seslenmeden koşar adımlarla odama girdim. Elbisemi çıkarma zahmetine girmeden yatağa uzandım. Elbiselerden de nefret ediyordum.

Güneş ışığıyla gözlerimi açtığımda homurdanarak gözlerimi geri kapattım. Neden güneş doğuyordu ki sanki? Hep gece olsa ve hep uyusak olmuyor muydu? 

Çalar saat çalmaya başlayınca söylenerek mecburen yataktan kalktım. Evde yine ses yoktu, neredeydi bu kız? Gözlerimi ovuştura ovuştura banyoya girip, elimi yüzümü yıkadım. 

"Ilgın," diye bağırdım banyonun kapısını kapatırken. "Evde misin?"

Ses yok.

Ilgın'ın odasına geldiğimde birkaç kez kapıyı çaldım ama yine ses yoktu. Huzursuzca içeriye girdiğimde kesinlikle karşılamayı beklediğim kişi Doruk değildi.  

Doruk ve Ilgın? Yok artık. 

Gözlerimi kapatıp birkaç saniye bekledim. Şimdi gözlerimi açıcaktım ve Doruk burada olmayacaktı.