Enslaved By The Possessive Mafias

🦋EPISODE FIVE🦋

...still Stanley's POV...reminiscing the past...

"Ma anu pong nangyayari? I asked Mama while she's crying holding her phone.

"Anak, u-makyat ka na muna sa kwarto. Usapang matatanda ito." Baling niya sa akin na pinipigil ang kanyang mga luha. I was just merely kid that time, 10 years old.

"Anak m-magtago ka. Ilock mo yang pinto!" Bulalas ni Mama na labis ang kanyang pagluha. Alam ko yun dahil nandun ako nakikinig. Kunwari umakyat ako sa kwarto ko pero ang totoo nasa hagdan lang ako nakikinig. Bata pa ako pero marunong na akong makiramdam sa nangyayari at alam kong may hindi magandang nangyayari sa ate ko na ngayun ay kausap ni Mama.

"Maaa!!! A-ano pong gagawin ko, pa-pakiramdam ko po nasundan niya ako!" Sigaw naman ng ate ko sa kabilang linya na halatang humahangos at nanginginig ang tinig.

"Basta anak jan ka lang hah... t-teka sandali tumawag na ako ng mga pulis. Sabi irereport daw nila ang nangyayari sa mga pulis jan sa isla." Wika ni Mama. Nasa probinsiya kasi kami samantalang si ate sa murang edad ay mas piniling lumayo sa amin para magtrabaho bilang kasambahay ng mga Brillantes sa Manila kaya lamang ay nagbakasyon ang buong pamilya Brillantes sa isang rest house sa isang island sa Cebu malayo sa kabayanan kaya hindi alam ni ate ang eksaktong address kaya naman nahihirapan ang mga pulis sa pag-ttrace ng lugar. O kung hinahanap nga ba talaga nila siya?

Hanggang sa kinabukasan parehas kami ni Mama na walang tulog sa pag-aalala sa ate ko dahil sa huling sigaw niya bago pa man maputol ang linya niya at hindi na makontak pa.

"Maaaa!!! tulong po— manyak tigilan mo ako, huwag!!!" Ito ang huling mga katagang pumailanglang sa kabuuan ng aming bahay at yun na din pala ang huling salita na maririnig namin mula sa ate ko. Ang bata pa niya, she was just 16 when she died, she was raped and murdered by Gonzalo Brillantes. And you know what's worst? The police, judges, and even lawyers didn't do anything to make justice prevail. Lahat sila nabili ng mga Brillantes at nawalang saysay ang pagkamatay ng ate ko. Ni hindi manlang namin natagpuan agad ang bangkay niya at nailibing manlang sana. Buto nalang ang natitira nung matagpuan siya sa isang dumpsite sa isla. Mga walang hiya sila, mga walang kwenta. Ang tagal naming nagtiis ni Mama at naghintay ng tamang tiempo para makapaghiganti ngunit ilang taon na ang nakakaraan wala paring nangyayari dahil lumipad patungong States at dun nagtago si Gonzalo at ang asawa niya at doon namuhay ng nalaya at nasaya. Sa poot at galit ko sa mga Brillantes at sa mga taga pagtaguyod ng batas, inilagay ko mismo sa aking mga palad ang batas that's when I became a mafia.

.....end of flashback....

"Now my time has come. The dish is served right in front of me." I said touching Astrid's lips. May sugat ang mga iyon at marumi ang kanyang mukha with her disheveled hair covering it pero subrang ganda niya parin at ang sexy .

"You're still so damn hot Astrid." bulalas ko pa habang pinapasadahan ng tingin ang kanyang halos hubad ng katawan dahil ang iksi ng dress niya.

"Sayang ka Astrid..." saad ko pang muli habang umiiling iling nang may maalala ako.

........

("Boss bakit niyo po ako pinatawag?" I asked our boss nung baguhan palang ako sa guild at ipatawag niya ako.

"Well, I found out something about the things that I promised you before na iimbistigahan ko." Sagot niya sa akin kaya naman napangiti ako dahil sa wakas maipaghihiganti ko na ang ate ko.

"You should enroll in this school kung gusto mong gumanti, that's your first step." Wika niya giving me a brochure of a high school school.

"A-ano pong ibig niyong sabihin?" I asked again curiously.

"Ang mag-asawang Brillantes na ngayun ay hindi mo na mahabol dahil nasa ibang bansa na ay mayroong nag-iisang anak na naiwan dito sa Pilipinas at high school na siya ngayun. Jan siya nag-aaral." Saad niya kaya lalo akong natuwa.