Enslaved By The Possessive Mafias

🦋EPISODE EIGHT 🦋

....NARRATOR’S POV....

“Hanapin niyo siya!!! Ang dami-dami niyong naiwan dito para magbantay natakasan niya kayo?!”
         Ito ang bulyaw ni Magnus sa kanyang mga tauhan nung makabalik siya sa rest house at matuklasang nawawala si Astrid kagabi pa.

“What’s going on here?” tinig naman ni Stanley mula sa likuran ni Magnus. Agad naman itong pumihit paharap sa kanya and grabbed his shirt.

“Kasalanan mo ito eh! If only you didn’t steal my moment with Astrid kahapon edi sana nasa bisig ko pa siya ngayun at hindi siya nakawala!” Singhal ni Magnus.

“Are you sh*tting on me just now huh Magnus?!” Diing wika naman ni Stanley na tinapik ang mga kamay ni Magnus.

“Why not?! Yes I was just newly promoted as commander like you but it doesn’t matter. Dahil pareho lang tayo ng posisyon at wala akong pakialam kong matagal ka nang commander!” Singhal nito pabalik kay Stanley.

“Ah---mayabang kana ah! Eh’ kong bangasan kaya kita jan!” panghahamon namang wika  nito.

“I’d better spend my time and effort in finding my woman than to pick a fight with you, bastard!” Madiing tugon naman ni Magnus at agad nang tumalikod at umiling iling na umalis.

"Damnit!!!" Bulalas lamang ni Stanley na sinundan ng tingin si Magnus.

..Astrid’s POV...

Ginising ako nang masakit na tama ng sinag ng araw from the sun that’s now peeping from behind the mountains surrounding the sounding sea.

“I—I'm on the seashore?” I sighed bago ko iniangat ang aking mukha mula sa buhanginan nang pumasok sa aking isipan ang nangyari kagabi.

Agad akong bumalikwas nang mapangiwi ako dahil sa hapdi ng mga sugat ko.

Gayon paman ay pinilit kong tumayo at paika-ikang naglakad sa buhanginan back in forth na pinipigilan ang aking mga luha.

Ayukong pumasok muli sa kagubatan at malamang ay pinaghahanap na ako ng mga hayop na yun. Ngunit wala akong ibang mapuntahan.

“Mamaya maya lamang ay paniguradong nandito na din ang mga tauhan ni Stanley, o ni Magnus o-o k-kaya yung tauhan nung isang lalaki na bumaboy sayo sa shower room Astrid, s-si Drake.” Naiiyak kong saad sa sarili ko at tuluyan ng sumalampak sa buhangin with my silent tears flowing down through my cheeks.

“Paano ako makakaalis sa islang to?” bulalas ko pa ngunit natigilan ako noong may mamataan akong bangka sa gitna ng dagat.

Sa tuwa ko ay agad akong tumayo at lumusong sa tubig at nagsisigaw para marinig niya ako.

Ikinaway kaway ko ang aking mga kamay hanggang sa umandar papalapit sa kinaroroonan ko ito. Labis akong natuwa at ngumiti sa kabila ng aking pagluha sa pag-asang tutulungan ako ng taong lulan ng bangka.

....

“T-talaga po?!” nagagalak kong bulalas nung mapapayag ko yung bangkero na ihatid ako sa kabilang dalampasigan papunta sa kabahayan at babayaran ko na lamang siya once I get back sa Manila.

“Ah—oo, walang problema.” Wika ni Manong mangingisda at tiningnan ako bago ako tinulungang sumakay sa bangka niya.

Habang nasa bangka ay nahuhuli ko siyang sumusulyap sa akin kaya naman naaasiwa ako pero mas pinili ko paring maniwala na ang titig na mga yun ay dala ng pagtataka niya kung bakit ako naroon sa isla at ganito ang itsura ko.

Panay panay parin ang pagsulyap niya kaya naman kinakabahan ako pero umiiwas na lamang ako ng tingin.

…Garth’s POV…