Yalın
Zil çaldığı zaman kalbimin hızını susturmak adına derin bir nefes almıştım.
Titreyen ellerimi ise birbirine vurup oturduğum koltuktan çok yavaş bir şekilde ayağa doğru kalkmıştım.
Feci derecede gergindim ve ona karşı söze nasıl gireceğimi bile bilmiyordum. Halbuki akşama kadar o kadar prova yapmıştım... Gerçi hepsi de kötü sonuca çıkıyordu ama yapacak bir şeyim yoktu.
O zamanlar ikimizde oldukça gençtik ve ben bile olanları hayal meyal hatırlıyordum, kanımız kaynamıştı ama şu an o kan benim bir taraflarımda oldukça fazla pompalanıyordu ve patlamazsa iyiydi.
Zil tekrar çaldığı zaman daldığım düşüncelerden çıkıp koşarak gidip kapıya bakmıştım, ani bir hızla dış kapıyı açınca Deva korkuyla irkilmişti, onun sayesinde ben de bu hareketini beklemediğim için irkilmiştim.
"Öyle birden açınca korktum." Deva gülümseyerek konuştuğu zaman ben de gergince gülümsemiştim ve bakışlarımı dünyalar güzeli kıza odaklanmıştım.
Onu bir daha göremeyecek olmam üzüyordu ama olanları daha fazla saklamaya devam edersem vicdanım da beni rahat bırakmayacaktı.
" Güzelimmm." Gece'nin olduğu yere eğilip onu kucakladığım zaman minik kollarını anında boynuma sarmıştı.
"Yalın abiii." Sevinçli sesi kulaklarıma ulaşınca gözlerim dolmuştu, ona ne kadar alışmıştım ve onunla vakit geçirmek kendimi iyi hissettiriyordu. Zaten çocukları oldukça fazla seviyordum...
"Hoş geldin güzelim, çok güzel olmuşsun tam bir prenses gibisin." Ona sarılmayı kesip burnuna narin bir şekilde yavaşça vurduğum zaman kıkırdamıştı. "Hadi geç bakalım, ellerini yıkayalım sonra yemek bakalım beğenecek misin? Yemekten sonra senin istediğin dvdyi aldım dondurma yiyerek izleyebilirsin biz de babanla sonra sana katılırız." Geceyi elinden tutarak etrafında döndürüp eve girmesini sağladığım zaman ayağa kalkıp Deva'ya bakmıştım.
O ise doğrudan bana bakıyordu ve bu bakışı çok değişikti... Tarif edemeyeceğim türden bakıyordu ve utanmıştım...
" Hoş geldin. " Ona karşı tedirginlikle elimi uzattığım zaman o elimi sıkı bir biçimde tutup beni kendine doğru çekerek sarılmıştı. "Hoş buldum." Deva konuşup elini belime koyup beni, kendine bastırdığı zaman hissettiğim şöyle yutkunmuştum.
Ondan böyle bir şeyi asla beklemiyordum ve ne yalan söyleyeyim oldukça şaşırmıştım, gerçeği öğrenince elimi başka yere monta edecekti..
****
Deva
Yalın'ın gergin olduğu her halinden anlaşılırken bize karşı oldukça iyi davranıyordu. Özellikle Geceye karşı daha çok ilgiliydi ve bu halleri aşırı derecede hoşuma gitmişti.
Burada tam bir aile saadeti dönüyordu, bu his gerçekten içimi ısırmıştı. Ona gerçeği nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum ama bu iş bu gece bitmek zorundaydı.
Kalede kaleci var diye gol de mi atmayacaktık?
On dakika önce kapıda yaşadığımız olay ise... Tamamen istemsizce gelişen bir olaydı ve onu görür görmez kaldırmış olmam... Tam bir rezildim ama o da bu kadar nefes kesici olmasaydı?
Tamam tamam ona birkaç gündür böyle olur olmadık zamanlarda kaldırmaya başlamıştım ve bunu onun, bana yüz vermemsinden / sürekli benden kaçmasından kaynaklı olduğunu düşünüyordum ya da sürekli kendisini beynimde düşünmekten dolayı ondan hoşlanmaya başlamıştım ama bunu kabul etmeyecek kadar aptaldım.
Yalın, tabağı önüme koyduğu zaman onun bu utangaç, yanakları kızarmış hali beni daha çok heyecanlandırıyordu ve şu an ne yazık ki kalkmış organım bana bir türlü rahat vermiyordu.
"Afiyet olsun." Yalın, Geceye göz kırpıp karşımdaki sandalyeye oturduğu zaman kafamı aşağıya doğru eğip yutkunmuştum.
Benim halletmem gereken oldukça büyük bir mesele vardı ve bu şekilde asla yemek yiyemezdim.
"Siz yiyin ben evde telefonumu unutmuşum, önemli bir dava hakkında telefon bekliyordum, siz beni beklemeyin gelirim.
Derin bir nefes vererek ayağa kalktığım zaman Yalın da kalkmak için hamle yapmıştı ki onu elimi kaldırarak durdurmuştum.
" Kalkmana gerek yok, gelirim birazdan." Şirince gülümseyip hızlı adımlarla dış kapıya yönelip evden çıktığım zaman kalbimi tutup kapıya doğru yaslamıştım.
Ölmek üzereydim...
*****
Yalın, gergin bir şekilde bana bakmaya devam ederken ortamı nasıl yumuşatmam gerektiğini bilmiyordum ve böyle durmaya devam ederse avazım çıktığı kadar bağıracaktım.
Zaten yemeğin sonuna doğru gelmiştim ve utancımdan yerin dibine girmeme ramak kalmıştı ama durumu anında toparlamıştım.
"Deva, benim seninle bir şey konuşmam gerekiyor ve nasıl başlayacağımı tam olarak bilmiyorum. İster beni mahkemeye ver ister şu an kalk vur." Yalın'ın sesi sonlara doğru kısıldığı zaman derin bir nefes alıp dirseklerimi masaya koyup çenemin altında birleştirerek ona doğru bakmıştım.
Diyeceği şeyi önceden bildiğim için şu an nasıl bir tepki vereceğimi bilmiyordum ama o söyledikten sonra diğer bombayı da ben patlatacaktım.
"Her neyse ben direkt söylüyorum umarım önündekileri kafama hemen fırlatmazsın." Kısık sesle konuşup bana beklenti ile baktığı zaman diyecek bir şey bulamamıştım.
Onun yüzünden bildiğim halde ben de gerilmiştim.
"Biz askeriyede birlikte olduk, ikimizde sarhoştuk. İlk fitili sen ateşledin ve ben de aptal gibi sana uydum, yaptığımız hataydı... Asla böyle olmasını istemezdim, ben de maalesef olayları çok az bir kısmını hatırlıyorum. Sabah da korkudan yanından erken ayrılıp rüşvet ile kamera kayıtlarını sildirdim, bana yapışırsın diye de sana bu olaydan hiç bahsetmedim ama şu an yüz yüze bakıyoruz ve ben artık bu yükü taşıyamıyorum, senin de bilmen gerekiyor çok üzgünüm. Seni orada durdurmam gerekiyordu ama irademe yenik düştüm, bana ne cezası uygularsan her şeye kabulüm. İstersen bu anlattığım şeyleri de videolu bir şekilde çekip itiraf edebilirim sen de mahkemeye verirsin? " Elindeki telefonu sallayarak konuşmasını sonlandırdığı zaman, bir şey demeden önümdeki suyu alıp içmiştim.
Konuşma sırası şimdi bendeydi ve ondaki yük benim omuzlarıma binmişti.
" Madem o gece birlikte olduk ve şimdi itiraf ettin, benim de sana söylemem gereken bir şey var." Titreyen sesim ile konuştuğum zaman Yalın'ın yüz ifadesi an ne an değişmişti.
Bütün vereceği tepkileri önceden Venüs ile prova yaptığımız için her şeye hazırlıklıydım.
" Gece senin kızın ve... " Cümlemi yarıda kesip gömleğimin cebindeki dna testini çıkarıp onun gözünün önünde salladığım zaman Yalın'ın bakışları kaymaya başlamıştı.
"Ben de yeni öğrendim, inanmazsan sen de bir test yaptırabilirsin ama-" Lafların ağzıma tıkılmasını sağlayan tek şey...
Yalın'ın arkaya doğru sandalye ile beraber düşerek bayılması olmuştu ve böyle bir tepkiyi asla ama asla beklemezdim...
