Stay Wild, Moon Child

Chapter Seven

Chapter Seven

"Sa Saturday, brainstorming of ideas tayo. Walang uuwi hangga't hindi nakakaisip nang matinong idea for the story concept. Dito na rin tayo mag divide ng tasks. Sa Sunday naman, pwedeng dito na tayo mamili ng mga gagamitin para sa project," sabi ni LJ sa amin at tinignan niya ako. "Ayos ba 'yon Miss President?" tumango ako. Tinignan naman niya yung dalawa. "Wala naman siguro kayong angal?"

Nagkatinginan lang yung dalawa.

"So sa amin ulit sa Sabado ha? Not unless may gustong mag offer ng bahay?" tanong uli ni LJ.

"Sa inyo na," sagot ko.

"Ayos! So anong gusto mong meryenda?" nakangiti niyang tanong.

"Okay na ako sa pancit canton at pandesal," sagot ko naman.

"Talaga lang ha? Kakainin mo yun ha?"

"Oo. Basta after kumain gagawa tayo."

"Kami pa ba? Naman!"

Muling nagkatinginan si Chichi at si Seb. Tapos ay pareho nila kaming tinignan ni LJ na para bang nakakita sila ng aparisyon sa harapan nila.

"Nag l-loading ata ang utak ko," sabi ni Chichi sabay hawak sa noo niya. "Mahina ang signal. 'Di ko gets."

"May nakain ba kayong dalawa na masama?" tanong naman ni Seb.

Pareho kaming umiling ni LJ.

"Bakit may problema ba?" I asked.

"May masama ba ha?" tanong naman ni LJ.

Napatikom na lang ang bibig nung dalawa ang hindi na nagsalita pa.

Ayos na kami ni LJ after namin mag usap doon sa may hagdan. Na resolve na rin yung issue naming dalawa about doon sa sagutang nangyari sa bahay nila. Nagulat nga ako na kaya naman pala namin mag usap nang matino. At nagulat din ako na responsableng tao rin naman pala siya.

Maybe I judged her easily. Totoo yung sinabi niya. Tatanungin ko sila ng ideas pero by the end of the day, ipipilit ko ang gusto ko. Ewan. Alam kong isang bagay yun na mali sa akin. Yung wala akong tiwala sa iba. Pero dahil sa nangyari, nung mag open up siya sa akin and somehow nalaman din niya ang tungkol kay Harold, gumaan ang pakiramdam ko sa kanya at nakita kong kaya ko naman pala siya pagkatiwalaan.

~*~

"Paano kayo nagkabati ni Love Joy? Sino unang kumausap? Ikaw ba nag approach? O siya? Ano sinabi mo doon? Ano sinabi niya sa'yo?"

Dismissal time. Naglalakad ako papunta sa sakayan ng shuttle bus pauwi sa amin at nakasunod sa akin si Seb. Ayaw niya akong tantanan nang tanong. Naririndi na ako sa totoo lang and I am so close to punching his face.

Hinarap ko siya kaya napatigil siya sa paglalakad at pagsasalita.

"Kung gusto kong mag kwento, matagal ko na akong nag salita," sabi ko.

Nag make face naman siya, "damot."

Napairap ako. Ang isip bata nakakairita.

Napansin kong napatingin si Seb sa bandang likuran ko at biglang nag liwanag ang mukha niya.

"Uy Harold!" tawag niya.

Para akong nanigas sa kinatatayuan ko at napalingon ako bigla sa likuran ko.

"Nasaan?" mahina kong tanong kay Seb dahil hindi ko makita si Harold. "Saan siya?" pag uulit ko nang tanong habang hinahanap ko ito.