My Dominant Slave

chapter 10

"He-hello?"
ang nangingime tinig ni Czanjah..

"Si Miss Czanjah ba ito?"
ani ng kabilang linya..

"o-opo..sino po sila?"

"Si Martin ito Miss..ang matandang katiwa sa bahay nila Sir Charles. "

"ay!kayo po pala..baket po kayo napatawag?at panu nyo nalaman number ko?"

"ibinugay saken ni Sir Charles kasi pinatatawagan ka nya saken kasi ipapasundo ka ulet nya sa driver mamaya..

"Po!?"
ang kinakabahang tugon ng dalaga..

Panandaliang natahimik si Czanjah..sa narinig mula sa matanda ay parang gusto nya itong bulyawan..ngunit alam nyang inutusan lang ito ng amo para tawagan sya..

"Miss Czanjah..nandtan pa ba kayo?"
unatg ng matanda sa kanya..

"o-opo..pero baka di po ako makapunta nfayun kasi may aasikasuhin po ako..si Inay kasi....I mean may mahalaga po kasi kameng aasikasuhin ng inay ko.."
ang kanyang alibi sa matanda..

"okay hija..inform ko na lang si Sir Charles.."

At nawala na ang.kausap sa kabilang linya..

Kahit panu ay nabawasan ang kaba ni Czanjah ng magdahilan sya sa matanda..kung tutuusin ay totoo naman talaga ang dahilan nya dito ngunit di na lang nya nasabi ang tunay na kalagayan ng ina..at nagpatuloy na sya sa kanyang plano na dalawin ang kanyang ina..

"What?she refused my invitation?"
ang naiinis na sabi ni Charles kay Martin sa kabilang linya..

"yes Sir Charles kasi po may mahalaga daw syang aasikasuhin kasama ang kanyang ina.."

Di na lang nagpilit si Charles na ipasundo pa ang dalaga..ang totoo kasi ay buong araw nyang inisip ang dalaga sa kanyang opisina at di nya maintindihan kung baket ganun na lang nya namiss agad ito ng umalis ito sa kanyang bahay kaninang umaga..

"what's wrong with me?"

Ang tanung nya sa sarili..may ilan na rin naman syang naging sub ngunit di naman sya ka attach sa mga ito..ngunit parang iba pagdating kay Czanjah..
Naisip ni Charles na baka nasabik lang sya dahil sa matagal tagal na rin kasi syang di nagkaroon ng sub..
Napasandal na lang ang binata sa kanyang swivel chair at patuloy na minumunimuni ang kanilang pagniniig sa nagdaang gabe ng makaramdam sya ng kakaibang inet ng katawan kaya nagdesisyon na lang na umuwe upang maligo nang mabawasan ang inet na nararamdaman..

Isang linggo na rin ang nakalipas ng tumawag si Martin kay Czanjah na labis din naman nyang ikinasaya dahil naaalagaan nya rin ang kanyang ina na nagpapagaling na rin sa kanilang bahay..

"Inay..papasok na po ako..aagahan ko po nang uwe para makapagluto ako ng hapunan natin.."
ang.masiglang sabi ng dalaga..

"sige anak mag ingat ka..at paxenxa kana rin saken anak ah..nakadagdag pa ako sa alalahanin mo.."

Niyakap ni Czanjah upang aluhin..

"Inay naman..ayan ka na naman..sabi ko sa inyo na wag nyo nang intundihin yun..kunting tiis na lang at makakapag tapos na ako inay at mabibigyan ko na po kayo ng maginhawang buhay.."
ang masigla nyang sabi sa ina..

"anak..di ko naman hinangad ng marangyang buhay...basta simple at tahimik..masaya na ako dun..ang importante saken ay makamit mo ang pangarap mo.."
ang naluluhang sagot ng kanyang ina saka mahigpit itong yumakap sa dalaga..

"naku inay..aalis na nga ako baka magkadramahan pa tayo..sya nga pala hinabilin ko napo si Aling Nena na tignan ka dito habang wala ako.."

"naku anak kaya ko naman ang sarili ko.."