Tozkoparan İskender - İsEl (Tamamlandı)

9.Bölüm Ceza

İskender'in anlatımıyla:

Elif'le kütüphaneye girdik. Çok dağınıktı. Elif offladı. "Sanki bizim geleceğimizi bilerek dağıtmışlar."

Kafamı salladım. "Temizlemek uzun sürecek." Fazla mı yakındık yoksa bana mı öyle gelmişti?

"O zaman vakit kaybetmeden başlayalım." İlk olarak yerleri silmeye başladım Elif'de rafların tozunu alıyordu.

**

Yavaştan kitapları toplamaya başladık. Elif merdiveni rafa dayadı ve en tepeye çıktı. "Dikkat et Elif." Dedim.

"Merak etme sen." Kolundan tuttum. "Sen çok yoruldun. Biraz dinlen burayı ben hallederim."

Kafasını salladı. "Tamam ama sonra sen de dinleneceksin." Gülümsedim. "Tamam." Kaşlarını kaldırdı. "Söz ver."

"İyi tamam söz. Git dinlen şimdi." Merdivenden inip benden uzak bir masaya geçti.

Elif'in anlatımıyla:

Telefonuma mesaj gelince cebimden telefonu çıkardım.

Bilinmeyen Numara:
Ceza nasıl gidiyor

Siz
Ne
Ben engeli kaldırmadım nasıl

Bilinmeyen Numara:
Bir tanıdık yardım etti

Siz
Off
Senden kurtulamayacağım değil mi

Bilinmeyen Numara:
Evet
Benden asla kurtulamayacaksın

Siz
Madem beni seviyorsun
Gelip bunu bana söyle

Bilinmeyen Numara:
Söyleyemem

Siz
Neden

Bilinmeyen Numara:
Çünkü eğer sana söylersem
benden nefret edersin

Siz
Sinan mısın

Bilinmeyen Numara:
O ne alaka

Siz
Neyse boşver
Sevmediğim biri misin

Bilinmeyen Numara:
Yok hayır
Yani
Beni o anlamda sevmediğinden
eminim

Siz
Nereden biliyorsun
Belki seni seviyorumdur

Bilinmeyen Numara:
Sanmıyorum

Siz
Wattpad kitaplarında hep öyle oluyor

Bilinmeyen Numara:
Bu Wattpad kitabı değil
Bu gerçek hayat

Siz
.....
Şey benim işim var
Sonra görüşürüz

Bilinmeyen Numara:
Görüşeceğiz

Telefonumu kapatıp İskender'in yanına geldim. Evet. "Ben dinlendim. Şimdi sıra sende."

İskender onu görebileceğim bir yere oturdu. Yavaş yavaş kitapları yerleştirmeye başladım.

Son kitabı alırken birden ayağım kaydı. Merdiveni kavrayan elim anlık şokla çözüldü.

Çığlık atıp arkaya doğru düştüm. Aynı anda iki el belime dolandı ve beni yerle buluşmaktan kurtardı.

Sırtım İskender'in göğüsüne çarpınca nefesim kesildi. İskender'in nefesini ensemde hissettim. Karnım kasıldı.

Kalbim... Çok hızlı atıyordu. İskender'in nefesi iyice yaklaştığında ne yaptığımı fark edip anında geri çekilmeye çalıştım. Bakın çalıştım diyorum.

Ama ayaklarım birbirine dolandığı için geriye doğru gittim. İskender beni kolumdan çekip bir kez daha düşmekten kurtardı.

Burunlarımız birbirine değdinde yavaşça geri çekildi. Kalbim gerçekten hiç atmadığı kadar hızlı atıyordu.

"Ş- şey.." Elini ensesine attı. "İyi misin?" Diye sordu. "Evet. İyim sağol." Kafasını salladı.

İkimiz de birşey söylemeden sanki anlaşmış gibi sessizce kütüphaneden çıkıp evlerimize dağıldık.

Hiiii.

Nasıl bölüm?

Ne yalan söyleyeyim ben çok beğendim.

Özellikle son sahneleri. Ehehehe.

Daha fazla böyle bölüm gelsin mi?

Hepinizi çok seviyorum.

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere.

O zamana kadar, hoşçakalın.