KİTAP OLDU
-Wattys 2021 Kazananı-
"Annarithel Orvira sebepsiz yere can alacak soğuk kanlı bir katil değildi ama aç bir yılanın ne kadar merhameti varsa onun da o kadar merhameti vardı."
*
Tanrıçasının nefesiyle topraktan doğan, geleceği için yalnızc...
Out of the ashes I rise You can run but you can't hide Breath on your skin, I've arrived
⚔️
Keyifli okumalar!
—
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Thallieos'ta tüm halkın hatta insanların bile, fikir birliğine sahip olduğu bir inanış vardır: "Düşmanımın düşmanı asla dostum olamaz."
Katı ve gevşemesi oldukça zor bir düşüncedir. Düşman yalnızca düşmandır ve onu dost bilmek göz göre göre sırtından bıçaklanmaya eşdeğerdir.
Annarithel Orvira da her zaman bunu yadsınamaz bir kural olarak kabul etmişti. Zanosrit Kardeşliği kurulduğunda, Mirasçı Haneler ve melezler tek bir düşman karşısında tek çatı altında birleşmişlerdi. Ultio Birliği ihanetleriyle yollarını ayırdığında dost bilinenlerin aslında bir diğer düşman olduğu ortaya çıkmıştı. Bu her iki taraf için de geçerliydi elbette.
Şimdi ise Mireva, Annarithel'a müttefik olma teklifini sunuyordu. Annarithel eskiden olsa, pek de kibar olmayan sözlerle bu teklifi geri çevirirdi. Bir saniye bile düşünmezdi. Ama hayatı ne eski hayatıydı ne de inancı eskisi kadar katıydı. Kurallarını yok sayamazdı elbette, o topraktan doğmuştu ve karakteri de aynı doğduğu toprak gibi sıkı ve sertti ama kuralları gevşetebilirdi, değerlendirebilirdi.
"Müttefik mi?" diye sordu Annarithel. Oldukça komik bir espri gibi geliyordu kulağa.
"Evet, Annarithel. Katrileah'ya ya da başka Zanosritlere böyle bir şeyi teklif edemem. Ama sen... anlıyorsun. Görebiliyorsun."
"Tam olarak neyi anlıyorum Mireva?"
Rhyvar, Annarithel'ın arkasında belirdi. Annarithel, Mireva'ya o kadar odaklanmıştı ki, Kara Savaşçı'nın ne ara arkasına geçtiğini görememişti. "Düşmanımızın ortak olduğunu. Zaferden bahsedebilmek için güçlerimizi tek bir amaçta kullanmamız gerektiğini."
Annarithel ayağa kalktı. Boyu Rhyvar'ın yarısı kadardı ama çenesini dikleştirip bakışlarını yeşil gözlere dikti. Artık bir düşmanın bakışları yoktu, inatlaşma yoktu.
"Benden, Zanosrit'e Mamba'ya ihanet etmemi mi istiyorsunuz?"
Rhyvar, başını iki yana salladı. Söylemiyordu ama tabii ki bunu istiyorlardı. Mamba'ya ulaşmaları mümkün değildi ama vârisi ellerine geçmişti ve onun bilgisini kullanmak istiyorlardı.
Annarithel, parmağını Rhyvar'ın göğsüne bastırdı. "Ben Mamba vârisiyim. Beni kullanmak için, bilgimden faydalanmak için her yalanı söyleyebilirsiniz." Mireva'ya döndü. "Molzeun aslında İnsan Krallar'dan bile kötü, şeytanın ta kendisiymiş. Siz de insanları ve himayenizdekileri korumak için kendinize paravan çekmişsiniz. Bu şekilde, korkak sefiller olarak görülecek ve burada çevirdiğiniz işlerin gizli kalmasını sağlayacakmışsınız." Başını iki yana sallayarak hıhladı. "Söylesene Mireva, beni kendi tarafınıza çekmek için bundan daha ikna edici bir yalan olabilir mi?"
