XXI/Hafıza

327 29 7
                                    

"Cansu?" Dedim fısıltı gibi çıkan sesimle arkama döndüğümde Kaan'ın kaşlarının çatık olduğunu fark ettim.

"Kimmiş?"

Kapıyı ardına kadar açtığımda şimdi herkes Cansu'yu daha net görebiliyordu.

"Ne o? Davet etmeyecek misin?" Dedi fakat cevabımı beklemeden beni ittirerek içeri girdi.

"Küçük evcilik oyununuz bitti şimdi de beraber burada mı toplandınız? Peki nerede benim yakışıklı başrolüm?"

"Yakışıklı başrol?" Dedim kaşlarımı havaya kaldırarak.

"Abimden bahsediyor." Dedi Rana.

"Ne işin var senin burada?" Dedi Kaan sert bir tavırla Cansu'nun kolunu sıkarak. Cansu aniden geri çekildi ve kolunu kurtardı.

"Asıl senin ne işin var, burada olduğunu öğrenirlerse ne olur biliyor musun?"

"Biliyorum, o yüzden çeneni kapalı tutacaksın."

"Tabi ama karşılığında bende seninle kalacağım."

"Saçma sapan konuşma Cansu."

"Ne saçma sapanı ya?! Bıktım anlıyor musun, onların beni yönetmesinden her şeyime karışmalarından bıktım."

"Sen nasıl geldin buraya?"

"Geldim işte."

"Takip ettiler mi seni?"

"Hayır etmediler, bagajına bindim."

"Ne?!" Dedi Kaan birden sesini yükselterek. Oldukça şaşkın olduğu belli oluyordu, Rana'ya baktığımda aynı benim gibi tedirgince onları izlediğini gördüm. Fırat ise anlamsızca bakıyordu o kadar masum duruyordu ki keşke eski haline hiç dönmese diye düşündüm. Sonra başımı sağa sola salladım düşüncelerimden sıyrılmak adına, Fırat'ın hafızasını geri kazanması lazımdı. Ondan hesap sormam gereken şeyler vardı hemde çok büyük şeyler.

"Neyse odamı gösterin hadi." Deyip beni itekleyince çatık kaşlarla baktım suratına.

"Burası benim evim ve sana oda yok."

"İyi bende babamları buraya çağırayım." Dedi umursamazca omuzlarını silkerek.

"İşimiz gücümüz yok bir de bebek bakıcılığı yapacağız." Dedim gözlerimi devirerek.

"Cansu seni mahvederim." Dedi Kaan, Cansu'nun kolunu sertçe tutarak.

"Çok korktum ya!" Dedi Cansu gülerek.

Offf Allah kahretsin ya, şu an Mirza çıkıp gelse olacakları tahmin bile edemiyordum!

"Burada kalman şart mı? Başka bir yerde kalsan olmuyor mu?"

"Param yok nereye gideceğim!" Diye söylendi Cansu bana dik dik bakarak. O sırada Fırat yanıma geldi ve diğerleri konuşurken kulağıma fısıldadı.

"Ben bir şeyler ayarlayamaz mıyım?" Dediğinde şaşkınca baktım suratına.

"Ne?"

"Zenginim ya hani."

"Ha, evet zenginsin." Dedim başımı sallayarak. Yani mantıken ona evini göstermiştim ve fakirin öyle bir evde işi neydi ki?

"Gerçekten yapar mısın?" Dediğimde gülümsedi ve başını salladı.

"Tabi." Dedikten sonra onun telefonunu aldım ve adamlarına Cansu'ya ev tutmaları için talimat verdim. Cansu'ya söylediğimde gözleri fal taşı gibi açıldı.

MEYUS(Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin