One Shot - Katsudeku

19."Fazla Üşümek?"

kitap diyorum, kurgu diyorum, yeni diyorum, drarry diyorum

inko ve mitsuki'yi hem friendship hem de ship olarak destekleyebilirim her türlü güzel olduğunu düşünüyorum
:3

o değil de aylardır bir bey var...aklımı başımdan alıyor

-
"Biraz fazla mı yüzdük ki acaba?"

"Fazla yüzmek mi? 15 metre ilerlemedik bile!"

"Ama kollarım çok ağrıyor, ne yapabilirim yani?!"

"Suda kaldığın sürenin yarısında beni öpmeye çalıştığın için seni daha çok ben taşıdım zaten."

"Kim öpmeye çalışmış, ben mi? Öpecek başka birini istemeyen sarışın  mı söylüyor bunları?"

dedi eğlenerek İzuku. Katsu'nin bacağına uzanmış, onu rahatsız etmekten büyük bir keyif alıyordu.

"Sen çok fazla konuşmuyor musun? İzin ver de bir daha konuşmamak üzere susturayım." dedi Katsuki.

"Beni hiç sevmiyorsun." dedi İzuku üzüntülü bir sesle.

Katsuki elindeki kitabı yavaşça kapattı ve ellerini başının arkasına yerleştirip gözlerini kapattı. Kanepede oturur hâldeyken başını tavana doğru kaldırdı.

"Ya gerçekten delisin ya da aptallık ediyorsun."

"Ne demek istiyorsun?"

"Yanımda olman, şimdiye kadar en çok huzur veren şeydi. Ve sen bana seni sevmediğimi mi iddia ediyorsun?"

"Çok gururumu okşadı..." dedi İzuku  doğrulurken, dudaklarında huzurlu bir sırıtma asılı kalmıştı.

"Ama biz, on sekiz yıldır beraberiz."

"On sekiz yıl..." dedi Katsuki sessizce. Gözlerini yanındaki yeşil saçlıya çevirdi.

"Demek seni elde etmek on sekiz yılımı aldı, öyle mi?" dedi.

İzuku bu söze kıkırdadı.

"Öyle görünüyor." dedi oturduğu yerden. Bağdaş kurup kollarını kucağına sarkıttı.

"Biz ne yapıyoruz?" dedi Katsuki. Gözleri hâlâ yanındaki çocuğun uykulu ve huzurlu yeşil gözlerindeydi.

"Bilmiyorum Kacchan. Ama..her ne yapıyorsak, bitmesini istemiyorum."

Katsuki başının altındaki ellerini çözüp İzuku'ya yaklaştı. Sabahki yağmur şiddetini korumamış olsa da, hafif hafif devam ediyordu ve gecenin bu saatine kadar devam etmişti. Pencereye gelen yağmur damlalarının sesi rahatlatıcı bir terapi gibiydi.

Katsuki, odadaki tek ışık kaynağı olan, sağ tarafındaki abajuru kapattı.
"Çok yorucu bir gündü. Uyumalıyız." dedi.

İzuku itiraz etmeden Katsuki ile ayağa kalktı ve ikisi yatağın etrafından dolanarak kendi köşelerine yerleştiler. İzuku anemik bir vücut nedeniyle yağmurlu havaları soğuk bulurdu, ve sarışın çocuk bunu gayet iyi biliyordu. Yumuşak yorganın altında neredeyse kaybolmuş sevgilisini nazikçe kolları arasına aldı.

Katsuki, İzuku'yu bu şekilde sarıp sarmalamayı seviyordu. Onu koruduğunu hissediyordu. Burnunu onun kıvırcık ve hacimli saçlarına gömmek belki de favorisiydi. Bu şekilde durmak Katsuki'nin anılarını canladırdı. Neden birden bire aklına bu eski anılar gözlerinin önüne gelmişti ki?

-
"İzu, acele et!"

"Ama donuyorum!"

"Sadece yağmur yağıyor?!"