BENDEN BANA

BÖLÜM 5 : KESİN KARAR

düzenli halimize döndük diyebilir miyiz?

Darısı Can Evim'e nasip olur umarım diyerek sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

***

BENDEN BANA

BÖLÜM 5: KESİN KARAR

Sevgili Seher,

On sekizimizde başladığımız bu yolculuğa kısa bir göz attım az önce ve her zaman mutlu anılar biriktirdiğimizi gördüm. Mektuplarımda hep mutlu anılarım, sevdiğim kişiler var. On sekizim, yirmi beşim, yirmi sekizim veya otuz yaşım. Hiçbir yaşımda yakıcı, yıkıcı olaylar yaşamamış, hayatıma beni kıracak insanlarla doldurmamışım. Tüm mektuplarım mutlu anılarımı anlatıyor.

Bu mektupta ise otuz birinci yaşıma adım attığım aylarda mutluluğumun derin yara alışını anlatırken bir yaş günüme değil herhangi mutsuz ve umutsuz bir günüme yazıyorum. Bu mektubu yazıyorum ki ileride okuduğunda 'Bunları yaşadım, yıkıldım ama yeniden ayağa kalkıp dizlerimde ki yaralardan başlayarak yaralarımı sardım.' diyebil diye yazıyorum.

Seher, geçmiş yaşlarımda ki mektuplarıma dönüp baktığımda hiçbirinin bir sayfayı geçmediğini fark ettim. Bu mektubumun ise sayfalarca süreceğinden eminim. İnsan oğlu mutluluğunu birkaç satırla ifade ederken; mutsuzluğunu, kalp kırıklığını paragraflara sığdıramıyormuş onu anladım.

Bu mektuba başlamadan önce hayatımda var olan kişileri, geçirdiğimiz zamanları, onları ne zaman, nasıl hayatıma aldığım gibi birçok ince ayrıntıya kafa yorarken şuan bu hale nasıl gelebildiğimi düşündüm. Hepsine güvenmiş, sırtımı dayamıştım. Sorunları olunca ilgilenmiş ama sorunum olunca dinlemedikleriyle ansızın yüzleştim. Bu zorlu, bayır olan süreçte beni sadece dinlesinler istemiştim. Ben ağlayayım sırtımı sıvazlasınlar istemiştim. Ben anlatayım ya, ben anlatayım istemiştim.

Biz, bizi sadece dinlesinler istedik Seher.

Sadece dinlesinler.

Onlar tek istediğimiz şeyi yapmayı reddettiler çünkü ocakta yemekleri, diğer oda da çocukları veya onlarında sorunları vardı. Onlar için 'alttan al Seher' veya 'Affet Seher, bir kerelik bir meseleydi bu.' demek kadar basit bir olaydı.

Ben anladım ki gözyaşı akıtan bensem o yaşı silende ben olmalıyım, yaslanacağım omuzda. Anlatan da ben olmalıyım, dinleyende. Kısacası Seher, ben kendimin her şeyi olmalıyım.

Seher, biz affetmek istemiyoruz. Biz, bunca zaman nasıl yapabildiğini öğrenmek istiyoruz.

Seher, biz bunca zaman nasıl fark etmediğimizi öğrenmek istiyoruz.

Seher, biz kendimizin salak olmadığını anlamak istiyoruz.

Seher biz bütün bunları istiyoruz ama onlar buna izin vermiyor. Onlar bizi duymuyor Seher.

Seher, biz kendi sesimiz olup sesimizi duyurmalıyız. Onlara, onun yaptığının hatasının suçlusunun kendisi olduğunu söylemeliyiz. Kabullenmeleri onları bağlamalı, bizi değil.

Seher, bizi bu yalnızlıktan kendimizi kurtaracağız ve çözümü biliyoruz. Sadece zamana ihtiyacımız var.

Yeni yollar, yeni başlangıçlar, yeni adımlar.