7. BÖLÜM

232 17 9
                                    

Sınıfa çıkarken Gece aynı sınıfta olmadığımıza dert yanıyordu. Ve okuldaki en kötü sınıfa düştüğümü de söylemeyi unutmuyordu. Sınıfa kadar benimle geldi ve yalnız kalmamam için zil çalana kadar beni yalnız bırakmadı. Doruk ile aynı sınıftaydım.

"Gece,neden bu kadar abartıyorsun? O derece kötü bir sınıf mı?"

"Herkes sınıfa geldiğinde bekle ve gör. "

Sarıldık ve ardından tenefüste tekrar gelmek üzere yanımdan ayrıldı. Doruk yanıma oturmuştu. Kendime yöneltilen kötü bakışlara şimdiden maruz kalmıştım. Sarı saçlı bir kız sürekli Doruk'a ve ardından bana bakıyordu.

Hoca içeri girdiğinde selam verdi, sonra yerine geçti. Yeni gelenlerin kendisini tanınmasına gerek yok diyerek beni fazlasıyla rahatlatmıştı. Bu tanıtma işlerini hiçbir zaman sevmemiştim.

Ders başladıktan bir süre sonra kapı açıldı. Kapıyı çalma veya hocadan özür dileme zahmetinde bile bulunmamıştı.

İçeri giren Ayaz'dı, başka kim olabilirdi ki. Hemen yan tarafımdaki en arka sıraya oturdu. Yanındaki kıza baktığımda kızıl saçları vardı ve şehvetle Ayaz'a bakıyordu.

Hoca ilk gün olduğu için ders işlememişti. Zil nihayet çaldığında Gece yanıma geldi.

"Nasıl geçti?" Büyük bir heyecan ve merakla soruyordu.

" Standart bir ders saatiydi işte. Abartılacak bir şey değil. "

"Onu demiyorum! Rakiplerini gördün mü?"

"Gece sınıftakiler rakibim ama bu kadar abartmayalım istersen,"

Gece sanırım kafayı iyice ders ile bozmuştu. Herkese rakip gözüyle bakıyordu.

"Dolunay."

Uzata uzata söyledi.'Ben seninle ne yapacağım' bakışıyla bakıyordu.

"Sınıfta hem Ayaz'a hem de Doruk'a aşık iki kız var. Gerçi sınıfın hepsi onların içine düşüyor ama tehlikeli görmen gerekenler Ecrin ve Simay.Bunca yıldır o ikisinin yanında gördüğü kızlara yapmadıkları kalmadı. Sende dikkatli ol."

Zil çaldıktan sonra Ecrin denilen kızı inceledim. Kızıl saçları ve kusursuz suratı ile fazlasıyla dikkat çekiyordu. Simay'a döndüğümde ise sarı saçları ve kavisli kaşları oldukça güzeldi.

Bu durumda Simay Doruk'u,Ecrin ise Ayaz'ı seviyordu.

Dersler nihayet sonlandığında sınıftakiler yavaş yavaş çıkmaya başladı. Doruk benim toparlanmamı bekliyordu, eve birlikte gidecektik.

Ayaz'ın Doruk'a attığı bakışlar, ondan ne kadar nefret ettiğini gayet belli ediyordu.

Ecrin eşyalarını topladıktan sonra Ayaz son kez Doruk'a ardından bana bakarak sınıftan çıktı.

Eve geldiğimde televizyon açıp karşısındaki uyuya kalmıştım. Sabah erken kalktım ve mısır gevreğini kaseye koyup hızlıca yedim. Bugün Doruk'u meşgul etmek istemiyordum, çünkü onunda bir çevresi vardı ve sırf ben yalnız kalmayayım diye yanımdan ayrılmıyordu.

Gece ile okula gitmek için buluştuk ve standart konuşmalardan sonra okulun kapısının oradaydık. Etrafta bir kalabalık vardı ve biraz daha ilerlediğimizde Ayaz ve Doruk'u kalabalığın ortasında yumruklarını birbirlerine geçirirken gördüm.

UyumsuzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin