Herşeyin alt üst gittiği bir döneme denk gelmişliğin sancısını yasarken kimseyle içten dertleşememenin de tuz basılmış yarasına yara bandı yetiştirme derdindeyim...
Şu an beni anlayabilecek ne arkadaşım var,ne üni notlarim güzel,ne es,ne dost...Ben bile kendimin ne istediğini bilmiyorken gerci ettiğim bu sitem kime!Keske diyorum bu zorlu dönemimde yanında olacağim ve yanımda olabilecek bir tanecik dostum olsa,birbirimize sımsıkı tutunabileceğimz günlerimiz olsa!
Elimde olsa gezegen değiştireceğim bir ruh halindeyim...
Bıploar oldugumu öğrenen kişilerin benden kaçtığını hissediyorum,öğrenen akrabalarım çoktan deli dediler bile,çoktan dedikodular da yapildi,arkadan da konusuldu...
Neyse diyorum belki seneye gecerim derslerden ,neyse diyorum belki olur bi arkadaşım bu zamana kadar olanların hepsine bedel,neyse diyorum belki....Olur ya ben de iyileşmeye bu hastalığa alışmaya yüz tutarım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(+18)Kendi Ağzından "Bi'Bipoların Hikayesi"
غير روائيBen bu hikayeye noktayı koyana kadar bana eşlik edenlerle birlikte iç dünyamda son bir gezintiye çıkıcaz...
