The Evil's Bite

Kabanata 11

Kuneho

"Yeah... I thought that too. Hindi niya naman siguro kukunin si Aurelia kung wala siyang alam." Matheus? Siya ang kumuha sa lola ko? Bakit? Anong ibig sabihin ng dalawang prinsipe na ito.

"Alam kung may plano itong si Matheus kay Aurelia. Fuck! Sana ay makuha na ni Sebastian si Aurelia kay Matheus." I heard Henry hissed.

"I hope that too, but how? We know that Matheus gets what he wants." Edward sighed.

Ilalapit ko pa ang sarili ko sa pinto ngunit bigla akong naalerto nang humarap na si Edward sa pinto. Mabilis akong lumayo sa pinto. I tried my best to not create any noise from my steps.

Nang makakita ako malaking cloth table ay agad akong nagtago sa ilalim non. Nang maipasok ko na ang sarili ko ay sakto naman ang pagkabukas nito.

" Sige, pupuntuhan ko lang si Zahra sa kwarto niya." Rinig kong saad ni Henry.

" Don't... Just go downstairs, Henry." Seryoso ang tonong saad ni Edward.

"Why? I'm just being friendly to her." Henry chuckled.

"Not that... I just want to remind you that the queen wants you downstairs." He said in a cold tone.

"Oh, sorry! Haha! I forgot about that. So, yeah! I'm going downstairs." For a few seconds I heard the door shut.

May narinig akong ilang hakbang at narinig ko ulit ang pagbukas ng pinto at pagsara nito. Tuluyan ng naging  tahimik ang silid. HInawi ko muna ng kaunti ang tel mesa para silipin kung may iba pa ba maliban sa akin.

Nang masiguradong wala ng kahit sino ang nasaloob maliban sa akin ay agad akong lumabas sa ilalim ng nakatelang mesa. Saktong pagtayo ko ay siyang nagpagulat naman sa akin.

"I knew you were hiding under that table." Edward is leaning at the door.

"Yeah, I just want some air to breathe." Lutang na sagot ko.

"Is there too much air under that clothed table?" He ask sarcastically.

I rolled my eyes. "Sobra nga, anytime mahihilo ako sa sobrang hangin. Mas mahangin pa sa ilalim ng mesang 'yan kaysa sa loob ng kwarto ko. Mas nakakasuffocate do'n."

I saw him smirked and stared at me blankly. " I know you heard us talking a little while ago. Forget about it." He paused for a bit. " I just wanted to say that Sebastian will do anything so save your grandmother. Don't let your self believe on anyone except on us."

"Kung magtitiwala ba ako sa inyo ay maibabalik niyo ba sa akin ang lola ko? At sino si Matheus? Bakit niya kinuha ang lola ko?!" Nanginginig na boses kong saad.

"Matheus is the king of Orpheus. He's an evil and he'll do anything to destroy us." Malamig na sagot nito.

"At ano naman ang kinalaman namin sa inyo? Hamak na tao lamang kami." Tao nga lang ba?

"Yes you're a human... but, your grandmother is vampire." A vampire?

"So that means-"

"You have a vampire blood." If my grandmother is a vampire, why I haven't seen her drinking a blood or red something in a glass. She ate human food.

"But.. I never been thirsty for blood."

"That's because you were born and grew up in a human world. Once a vampire's child born in a human world they will become a human. Except if you were born here and grew up in the human world you are a vampire." He explained.

" So my grandmother is a vampire? How come she looks old? Diba ang mga bampira ay edad lang ang tumatanda ngunit ang pisikal na anyo ay hindi?"
Naguguluhang na tanong ko.

He sighed.  "Only the deities knows about that. And about you having a vampire blood... The only thing I knew about that is once your vampire mate marked you that will make your vampire blood awake."

"What kind of mark do you mean?"
Seryoso itong nakatingin sa akin na tila ba sinusubukan basahin kung ano man ang iniisip ko. "When your mate bites your neck. That means he marked you as his. No other vampire can bite you after that. Even you will like someone else his mark will stays with you forever."

Nang marinig ko iyon ay bigla kong naalala na may napanaginipan akong lalaking may pangil na kumagat sa akin at noong naaksidente ako. Hindi ako siguro kung totoo ba iyon o panaginip ko lang ang lahat ng iyon.

Napahawak naman ako sa kaliwang banda ng leeg ko. Hinaplos ko iyon, wala naman akong naramdaman na peklat o ano. Noong napanaginipan ko iyon ay agad ko namang tinitignan ang leg ko sa salamin. Siguro nga panaginip lang ang lahat ng iyon

"You better go back to your room."  Nagulat ako nang bigla niya akong hilahin palabas ng silid na ngayon ko lang napagtanto na kwarto niya pala iyon.

Tumigil na ito sa pagkakahila sa akin nang makarating na kami sa kwarto kung saan ako tumutuloy. Sakto namang dumating si Mira na may dalang pagkain.

"Kamahalan." Yumuko ito nang makita si Edward.

"She's safe. Don't tell anyone that you saw her outside her room. " At tuluyan na niya kaming iniwan sa labas ng kwarto.

"Kamahalan pasok na po tayo." Napatango naman ako at pumasok sa loob.

Nakaupo sa paanan ng kama habang kumakain. Sa harap ko ng ay maliit na mesa ngunit sakto lamang ang taas nito.

Habang kumakain ay napansin ko na  ang ang mangkok na may ubas na hindi ko pa nabawasan na nasa tabi ko pinatong ko kasi iyon sa kama dahil huli ko na sa kainin dahil paborito ko iyon ngunit nagtaka ako nang biglang may bawas na ito. Nakunot naman ang noo ko. Kaunti na lamang iyon.

Napalingon naman ako kay Mira, ngunit nakatayo lamang ito malapit sa pintuan. Agad naman itong napalingon siguro ay napansin ang pagtitig ko sa kanya.

"Ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo kamahalan." Mahinahong saad nito.

"Ah, wala po." Nag-iwas na agad ako ng tingin at kumunot uli ang noo ko at binalik ang paningin sa ubas na nasa mangkok.

Nang maibalik ko ang paningin ko roon ay napakunot ang noo ko ng may maliit na kamay ng isang hayop o nilalang na pilit inabot ang mangkok. Napansin ko na nakatago ito sa tell ng mesa na nasaharap ko.

Hindi ko alam kung anong hayop iyon ngunit kulay puti ito. Hindi ko pa makita ang kabuohan nito dahil nasa ilalim ito ng tela.

Habang sinusubukan na abutin ang ubas sa mangkok ay dahan-dahan ko namang nilalayo iyon mula sa niilalang na umaabot nito. Pilit pa rin nitong inabot hanggang sa nakalabas na ang buong katawan nito sa ilalim ng tela ng lamesa.

Hindi pa rin ito tumigil sa pag-abot ng mangkok kahit na unti-unti ko iyong nilayo sa kanya. Napatikhim naman ako at nahulat ako ng bigla itong lumingon sa akin na parang nagulat na nakita niya ako medyo lumaki ang mata nito sa gulat.

I was about to say something ng nllagay niya ang kamay nito sa bibig niya at may itinuro. Napalingon naman ako kung saan iyong itinuro niya. Nang napatigil ang mata ko sa tagapagsilbi na nasa pinto.

Ayaw niyang makita siya ng tagapagsilbi? Biniling ko pabalik ang paningin ko sa puting kuneho. Oo isang puting kuneho!

Nagulat naman ako ng pagbaling ko pabalik dito ay nakahiga na ito habang may hawak na ubas. Napabaling ito sa akin, napansin niya siguro ang pagtitig ko dito. Nabigla ako nang bigla itong kumindat sa akin at inilagay ang isang kamay sa bibig na para bang sinasabi nito na huwag akong magsalita o magsumbong.

Kulang ba ako sa tulog o kain? Guni-guni ko lang ito diba? Kulang na siguro maisip ko na nagsasalita 'tong kuneho!

O talagang nagsasalita to?