Kristel en haar fan 3

H17.

~Emily~

Ik voel mij suf en verslapt door het schoonmaken wat ik net gedaan heb in de keuken wat betreft het glas en het bloed. en ik ben een beetje bang voor al het geschreeuw in huis tussen Kristel en Gene. Ze hebben hele erge ruzie. Kristel is al een tijdje terug vloekend boos naar boven gelopen. En ook weer vloekend naar beneden. Ze had door dat ik in de toilet ruimte op de beneden verdieping verstopt zat puur van angst en Kristel had haar hand verbonden in verband. Inmiddels is er een enge stilte in huis. We zitten aan tafel om te eten, maar Kristel en Gene zeggen niks tegen elkaar en Nanou en Lily zijn ook stil. Ik kijk een beetje naar ze alle vier, Maar ik voel me erg ongemakkelijk aan tafel. We zijn klaar met eten en ik zie iedereen van tafel op staan en wat opruimen maar ze zeggen nog steeds geen woorden tegen elkaar. Wat een gezellig sfeer dit weer... en ik zucht, gene zet zijn bord en bestek en beker in de vaatwasser en loopt dan met snelle passen naar boven ik denk dat hij gaat douchen ofzo of een nieuw nummer schrijven aangezien hij natuurlijk een zanger is. Nanou en Lily zijn inmiddels ook naar boven gegaan geen idee wat hun boven gaan doen. En Kristel die is de keuken een beetje aan het poetsen. En ik ik doe eigenlijk niks. Ik kijk wel naar Kristel en ik wil haar graag helpen en wat tegen haar zeggen maar ik durf het echt niet! Aangezien Kristel haar gezicht al op woeden staat en dat nu nog steeds ondanks dat Kristel en Gene 2uur geleden een fikse ruzie gehad hebben. Dus ik besluit maar om op te staan van de tafel en naar de zetel toe te lopen. En ik ga zachtjes zitten op de zetel, opeens hoor ik gevloek en gerinkel in de keuken waarvan ik schrik. En ik vlieg overeind en loop dan naar de keuken toe. Kristel zie ik zuchten en stampen van frustratie. En ik vraag rustig of ik even kan helpen. Kristel kijkt mij aan en knikt en ik leg mijn GSM aan de kant en ga Kristel dan helpen. Terwijl ik Kristel help kijk ik naar het verband van Kristel en ik slik weer maar ga gewoon rustig verder. Kristel heeft door dat ik mij niet helemaal kan focussen op het helpen van Kristel. En vraagt Seg, Emily alles oké en ik en Kristel komen allebei overeind. Jaja het gaat wel mam zeg ik wat paniekerig. Het lijkt anders niet zo hoor ik Kristel zeggen. Jawel het gaat mam echt waar zeg ik wat zacht. Hmmm ik geloof je niet maar goed hoor ik Kristel zeggen. Mam.. Alsjeblieft zeg ik wat gefrustreerd en ik ga zuchtend verder. Kristel haalt haar schouders op en gaat dan verder helpen. Het is opgeruimd en Kristel bedankt mij even en ik lach en knik. En dan vraagt Kristel weer of ik zeker weet dat het gaat. MAM! Zeg ik wat geïrriteerd. Seg! Emily! geef is niet zo'n grote mond! ik ben je moeder en ik zie dat je niet oké bent, en niet lekker in je fel zit! ik word wat bozer en wat geïrriteerde en ik zeg MAM ER IS NIKS! En ik loop boos weg naar boven. EMILY WACHT! hoor ik Kristel nog roepen maar ik negeer het en smijt dan keihard mijn deur dicht en plof neer op mijn bed.