H7.

76 2 0
                                    

~Emily~
Ik wordt langzamerhand wakker en alles doet mij zeer ik heb overal blauwe plekken en schaafwonden, en ik wil opstaan maar voel mij misselijk worden, en ga snel weer zitten, ik blijf een tijdje zitten tot dat ik de deur van de wc hoor er komt iemand binnen een stel meiden die druk aan het kletsen zijn over jongens en andere dingen en over de knapste jongen van de school, ze blijven een tijdje in de wc kletsen en lopen dan weg, ik probeer weer op te staan, maar wordt weer misselijk maar ik vecht tegen mijn misselijkheid, ik loop het wc hokje uit, en bekijk mijzelf in de spiegel overal zitten blauwe plekken zelfs in mijn gezicht en mijn lip bloed een beetje, ik probeer de blauwe plekken een beetje te fatsoeneren met make-up en doe mijn haren los zodat mijn haar de plekken beschermd waar ik bont en blauw ben, ik pak mijn telefoon en kijk op het rooster of wij nog les hebben, ik heb geen les meer en loop richting de fietsenstalling naar mijn fiets, aangekomen bij mijn fiets pak ik hem en rij naar huis onderweg naar huis kijk ik heel paniekerig om mij heen om een pestkoppen te vermijden, eindelijk zie ik Kristels huis in zicht en probeer sneller te trappen, en tegelijkertijd kijk ik nogmaals om mij heen, aangekomen bij de voordeur van het huis zet ik snel mijn fiets weg en pak mijn spullen en sprint naar de voordeur ik blijf om mij heen kijken. Tot dat ik plotseling tegen iemand op bots en achterover val au zeg ik in mezelf, en ik kijk omhoog en zie dat het Kristel is ze wilde denk ik net vertrekken om boodschappen te doen ofzo, Amai Emily waarom zo'n haast en waarom zo paniekerig, en ik kom overeind, en ik zeg niets niets Kristel, sorry en ik sprint langs  Kristel heen naar binnen, ik merk dat Kristel mij na kijkt maar ik negeer het en ren naar mijn kamer en doe de deur van mijn kamer op slot en laat mij op het bed neervallen en begin te huilen, ik zit uren op mijn kamer te huilen en blijkbaar heeft Kristel het gehoord, ik hoor haar de trap oplopen, en op mijn deur kloppen, Emily wil je even open doen, ik kom overeind mijn make-up zit overal en nergens maar ik laat het en doe de deur open voor Kristel en loop dan weer naar mijn bed toe, en ga erop liggen met de rug naar Kristel toe, ik hoor Kristel mijn kant oplopen en op mijn bed zitten een walm van frisse shampoo en parfum komt mijn kant op, en ik voel Kristel over mijn rug en mijn haren wrijven, ze vraagt wat er toch aan de hand is met mij. Ik voel tranen over mijn wangen lopen maar ik wil niks zeggen, en ik hou mij stil Kristel vraagt nog eens wat er met mij is, en ik begin harder te huilen, en begin te vertellen over wat er vandaag gebeurd is op school en wat er van de week gebeurt is op school, en ik kom overeind en ik laat mijn gezicht en armen en benen zien, Kristel schrikt ervan, en geeft mij een dikke knuffel en zegt dat ik voorlopig even niet naar school hoef, ze zegt dat ik even mag bij komen en zelf mag beslissen wanneer ik naar beneden kom, ze zegt dat ik moet gaan liggen, en Kristel dekt mij toe en geeft mij een kus en een aai en staat dan op en loop weg, en ik val in een diepe slaap.

Kristel en haar fan 3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu