Kristel en haar fan 3

H14.

~Kristel~

Blegh wat voel ik mij belabberd ik heb mij nog nooit zo ziek gevoeld als nu, ik heb het de ene keer koud en dan weer warm. En ik wordt gek van mezelf. Waarom moet ik ziek zijn? Waarom ben ik degene die weer ziek moet worden. Maarja veel doe je er niet aan, en bij studio 100 is ook iedereen aan het snotteren en hoesten. Hanne was afgelopen week erg ziek, zelfs zo ziek dat ze echt een energie niveau had van 0,0, waardoor we zelfs een hele sessie af hadden moeten zeggen omdat Hanne zo ziek was. Maar het is wel knap dat ze het toch geprobeerd heeft. Maar goed alle drie de meisjes waren niet helemaal op en top fit. Marthe was bijvoorbeeld vorige week erg ziek. En Klaasje begon ook al dus gaat lekker. Naja ik hoop dat ze snel beter worden. En ik zelf natuurlijk ook. Ik pak mijn telefoon en kijk een beetje of er nog bijzondere social media dingen zijn. En ik zie dat Hanne een post geplaatst heeft, ik like en comment en log mij daarna uit. Dan check ik of ik nog mailtjes heb en berichtjes. Er is een mailtje binnen gekomen over een nieuw evenement waar Hanne, Klaasje en Marthe heen moeten ik lees de mail door. En ik stuur de mail door naar Hanne Klaasje en Marthe toe zodat ze weten wat er te doen staat. Karen heeft ook nog een berichtje gestuurd. Dus die antwoord ik even. Daarna leg ik mijn telefoon weg. En draai me weer om en sluit mijn ogen. Ik val kort daarna in slaap tot dat ik wakker gemaakt wordt. Ik hoor een aantal keer heel vaag mijn naam. Maar ik slaap zo diep. Dat ik er niet wakker van wordt. Opeens hoor ik mama. Ik doe mijn ogen open. En zie heel vaag iemand staan. Het begint te huilen. En ik wrijf nog meer mijn ogen uit. Het is Emily die voor mijn bed staat. Met bikkelende tranen in mijn ogen. Ze bied haar excuses aan en ik kijk haar vragend aan voor wat. En dat verteld ze dat ze de brief gevonden heeft die ze mocht open maken als ze 18 werdt of ja bijna 18. Ze heeft heel veel spijt dat ze mij altijd beschuldigde dat ik haar ter adoptie heb afgegeven. Maar ik leg uit dat dat helemaal niet erg is. Omdat zij dat naguurlijk ook niet kon weten. Opeens krijg ik een idee ik vertel het idee aan Emily en we moeten beide lachen. Ik maak Emily op zodat ze heel ziek lijkt en dan kruipen we samen als moeder en dochter onder de wol. Gene komt de kamer binnen en zet de thee neer. En dan loopt hij lachend weg hij weet natuurlijk dat Emily een grapje maakt. Handig als je je echtgenote kent en echt wel ziet als hij iets grappigs vindt of verdrietig. Ik en Emily pakken ons thee we proosten en drinken dan onze thee op. Emily gaapt en gaat dan tegen mij aan liggen. Ik streel Emily door haar goudblonde lokken heen en nurrie een liedje, die mijn moeder altijd zong voor mij als ik moest slapen, en ik nog een heel klein meisje was. Ik heb dat ook bij Nanou en Lily gedaan. En Nanou en Lily vielen altijd in slaap door dat liedje. Ik hoor Emily zachtjes snurken. En ik giechel een beetje. Ik lig nog een tijdje met Emily tegen mij aan. Maar val zelf ook vrijwel in slaap.