1. BÖLÜM-" BAŞLAYALIM.."

1.3K 55 67
                                    

tekrardan merhaba.. inşallah beğenirsiniz hikayemi ve tekrar tekrar hatırlatayım bu benim tam olarak ilk askeri kitabım.  bu yüzden hatalarım olabilir,  yanlışlarım olabilir. bunun için özür dilerim😖😇 

buraya başlangıç tarihinizi yazabilir misiniz?👀👀

iyi okumalar..

" herkes bilsin ki; çakalların hükmü KURT ayağa kalkana kadardır.." 🐺

sonunda Şırnak'a gelmiştim. bugün tabura gidip albay ile konuşacaktım, geldiğimi haber vermek için ve hangi time gideceğimi öğrenmek için.  taburun önüne gelince arabayı durdurdum ve taburun kapısına doğru adımladım. taburun önüne geldiğimde iki asker geçmeme izin vermedi, doğal olarak. nöbetçi askerler herhalde.. askeri kimliğimi çıkardım ve gösterdim. göstermemle hemen " özür dilerim komutanım. buyurun" diye bağırdı ve asker selamı verdi. bende içeri geçtim..

o kadar çok erkek vardı ki anlatamam. neyse binanın içine girdim ve yoldan geçen bir tane er' e albayın odasını sordum. tarif ettiğine göre yürümeye başladım ve albayın kapısını çaldım. içerden " gel!" komutu gelince içeri girdim ve asker selamı verdim. " teğmen Umay Öztürk emredin komutanım!" dedim. " rahat asker!" komutuyla dediğini yaptım. " gel Umay, otur! konuşmamız gerekenler var!" dediğinde önündeki sandalyeye oturdum ve dinlemeye başladım. 

" Yenilmez timindesin. onların haberi var zaten. içtima alanında seni bekliyorlar. üstüne gelmezler diye düşünüyorum. komutanları yok. yani şimdilik emir ve komuta eren' de. " lafını bitirdiğinde kaşlarımı çattım. nasıl komutanları yok? geçici bir süreliğine eren diye biri almış. albay sanki düşüncelerimi okumuş gibi. " komutanları esir düştü. bulmaya çalışıyoruz ama soysuz köpekler tek bir iz bile bırakmamış. askerimizi arkada bırakmayız biz. en ufak bir haber geldiğinde hemen operasyon yapacağız. bunu sana anlatırlar. ayrıca Yenilmez timine operasyon bilgilerini veren kişi Salih Yarbay"  sözü bittiğinde onaylarcasına kafamı salladım. üstümü değiştirip içtima alanına gittim..

içtima alanına geldiğimde gerçekten de beni beklediklerini gördüm. aynı şekilde tekrar asker selamı verdim ve kendimi tanıttım.  eren komutan " bugün içtima yapmayacağız. seni de fazla yormak istemeyiz ilk günden. bugün Emir komutan hakkında bilgi vereceğiz. albay böyle istedi. gel televizyon odasına (gazino)  gidelim" dedi.  " EMREDERSİNİZ KOMUTANIM!" dedim ve yürümeye başladım.

televizyon odasına (gazino)gelince herkes oturdu ve eren komutan söze başladı. " şimdi bir ay öncesine kadar hiçbir sorun yoktu. normal bir şekilde operasyonlara gelip, gidiyorduk işte.  o gün yine operasyona gitmiştik ama bu sefer şerefsizler on altı araba gelmişti. tahmin etmediğimiz şeyler gerçekleştiği için mühimmatımız bitti.  sadece onlar olsaydı indirirdik hepsini ama yolda bir sürü hain şerefsizlere rastladık. bunu beklemiyorduk. bu yüzden mühimmatımız bitti. meğerse Emir komutanımı almak istiyorlarmış. çok direndik, hatta yarısını döverek öldürdük ama dediğim gibi mühimmatımız yoktu. beklemediğimiz olaylar gerçekleşti ve Emir komutanı aldılar. bir ay oldu tek bir iz bile bulamadık. en ufak bir haber geldiğinde gideceğiz." aslında her şeyi anlatmadığını anladım. her ne kadar ben de Türk askeri olsam da o gün orada olmadığım için her şeyi anlatmadı. sadece bilmem gereken yerleri anlattı.  

" bulacağız Emir komutanı komutanım." dedim, eren komutan ve diğerleri de kafasını salladı.  albayında dediği gibi biz arkamızda asker bırakmayız. sonra biraz lafladık ve bana kalacağım odayı gösterdiler. kadın olduğum için tek kişilikti oda. odaya gelir gelmez annemi aradım ve geldiğimi haber ettim. ondan sonra çok hızlı bir şekilde duş aldım ve geri televizyon odasına gittim.

EMİR BOZKURT'TAN..

bir aydır yapmadıkları işkence kalmadı. ağzımdan laf alacaklarını düşünüyorlar ama ben Türk askeriyim! ne vatanımı, ne de silah arkadaşlarımı satmam! kollarımdan tutup bir tane odaya getirdiler.  sonra önüme bir paçavra getirdi ve " Türk askeri öp şunu!!" diye bağırdı.  " al bak şimdi öptüm!! sizin uğrunda öleceğiniz bir bayrağınız bile yok! bir paçavrayı bayrak sanıyorsunuz! bırak öpmeyi bakmam bile ben buna!!!" dedim. 

UMAY & EMİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin