My Bratty Senyorita (COMPLETED)✔️

MBS 25: Blood

A/N: Waaa! Sorry kung natagalan ang pag-update, nagpagawa kasi ako ng book cover at the same time gumagawa rin ako ng book cover sa mga friends ko rin dito sa wattpad...sorna,peace!😩✌
---

[Miyarain]

(Miyarain's inside thought)

"Allure, bakit mo ginawa sa akin 'yun? Bakit mo ako iniwan? Ang sabi mo sa akin...p-protektahan mo ako? Paano na ako, ngayong alam ko nang wala kana...kasalanan ko ito! Kasalanan ko ito!" may tumulong luha mula sa mga mata ko at hindi ko maramdaman ang buo kong katawan ng pagkamanhid nito.

***

Naimulat ko ang aking mga mata mula sa pagkakapikit. Gumalaw ako pero ang nakakagulat ay hindi ko man lang maigalaw ng maayos ang aking katawan, ngayon ko lang rin napansin na nakaupo pala ako sa isang silya na gawa sa kahoy. Nakatali ang katawan ko dito, kahit ang mga kamay at paa ko ay tinalian rin ng baliw/hayop na Sky na 'yon!

I clenched my fist upon remembering what happened to me and Allure after his car got crashed on that cliff! I gasp and realized that, ako lang mag-isa ang nahuli niya dahil...patay na si Allure! Patay na ang taong ginawa ang lahat para protektahan ako sa abot ng kanyang makakaya, patay na ang lalaking nagugustuhan ko!

All I did was to sob and cry. "Kung nasaan ka man ngayon, alam kong magiging masaya kana."  Humihikbing anas ng isip ko.

Ang sakit! Napakasakit na mismong harap-harapang nakita pa ng dalawang mata ko kung paano gumulong ang kotse niya habang nandoon pa siya sa loob niyon!

Umiyak ako ng umiyak nang maalala ang mga pinagsamahan naming dalawa, kahit na inaasar niya ako at pinapatulan ko ang pang-aasar niya sa akin pero inaamin kong naging komportable ang pakiramdam ko sa kanya pagkatapos niyang ipaliwanag ang lahat tungkol sa nakaraan ko.

Naalala ko pa nung una ko siyang nakita sa bar na pagmamay-ari ni Timmy. The first time he pushed me to go with him on the mall at sa luneta park. The first time that he insisted me to eat those street foods. The time that he helped me when I was trapped in school because of that Sky, a one big psycho. Those time that he helped me with my projects or related on school works.

Malakas ang naging paghagulhol ko rito, rinig ko ang sariling iyak sa apat na sulok ng kwarto na pinaglagyan ng psycho na 'yun sa akin.

Do I really deserve to get this kind of treatment from other people? Maybe yes, this is my karma after all. Ang sama kasi ng ugali ko eh! Kahit si Allure ay nagawa kong ipakita ang tunay kong ugali sa kanya nung unang pagkakilala naming dalawa. I regret those times that we keep on arguing to each other, I didn't listen to him, I always cut him off when he's talking to me, but what's more touching he did for me when he invite me into the rooftop, talking and laughing.

Tuloy-tuloy lang sa pagpatak ang mga luha ko na para bang isa itong gripo na walang tigil sa pagtulo galing sa aking mga mata. I thought, everything was so perfect but...I was also wrong about the idea that having this bad attitude and for being bratinella is giving the opportunity to other people sees me of what I am. They make an advantage to find a lope holes from me that's why...this must be the consequences of my actions before.

Malaki ang naging karma ko, maski kasi sa ibang tao ay nakikita nila ang kung ano talaga ang tunay kong ugali.

I suddenly stopped crying when I heard a steps walking toward this empty room, madilim dito. Hindi ko makita nang buo ang palagid iyon nga lang naramdaman kong nasa isa akong kwarto na parang ilang taon nang hindi nalilinisan, pero kahit papaano ay nagagamit ko naman ang hearing senses ko kaya wala akong problema-(!)