MBS 07: Sick

353 19 11
                                    


[Miyarain]

"Ano ba naman yan! Ni wala ka man lang dalang payong, pano na yan? Ang layo pa natin sa kotse mo!" Asar kong sabi sa kanya, bakit pa kasi umulan pa at hindi man lang nakaisip tong kasama kong magdala ng payong kung uulan naman pala?

"I didn't even know that it will rain suddenly, ano ba ako manghuhula ng panahon? Tsss!" Sarcastic niyang sabi, i only rolled my eyes because he looks so stupid! Tiningnan ko siya ng masama patagilid habang pinupunasan ko ng panyo ang mukha pati ang buhok ko, at dahil narin sa aircon ng kotse niya ay nilalamig ako.

"So, is it my fault? Kung hindi ka ba naman kasi tanga na kung umaraw man o umulan ay dapat may payong ka paring dala, basang-basa tuloy ako! " Sigaw ko, pero tinakpan niya lang ang kanyang dalawang tainga.

"Maka-tanga ka naman, eh sa nakalimutan ko---"

"Achooo! Shoot! Umuwi na kaya tayo, nilalamig na ako for Pete's sake!" Inis na sabi ko, kaya lang "achooo!" I'm sneezing to death that it couldn't stop and worst the coldness that I felt outside it's different from the inside.

"I'm so sorry, kasalanan ko na kung bakit magkaka-lagnat ka pa. But before that, wear this to make you feel better." Malumanay niyang sabi saka hinubad ang black blazer niya at naiwan na lang sa kanyang suot ang white long sleeve na naka tucked-in.

Sinipat pa muna niya ako ng tingin bago nilagay ang isang kamay niya sa aking noo habang ang isa naman ay nasa kanyang noo. Maybe he's checking kung mainit ba ako at bigla niyang nailayo ang kamay niya sa'kin.

"Shit! Shit! Ang init mo! Uuwi na tayo, mag seat belt ka." Inutusan pa talaga ako, i tried to pull the seatbelt pero hindi ko magawa dahil parang umiikot ang paligid ko, plus i'm starting to feel the headache. So f*cking hurts!

"I can't!" Sigaw ko sa mahinang boses, at namalayan ko na lang na lumalapit ang mukha niya sa'kin. He's getting closer and i closed my eyes but before i could think of something, i heard a little click!

"Seatbelt?"

My gosh! W-What was just happened? Why did I close my eyes!?

The heck!

"Let's go," he said while there's a playful smile i saw on his face.

Jerk!

Pero ang stupid mo, Miyarain! Nag-iisip ka na hahalikan ka niyan? Ang assuming mo, galit ka sa isang 'yan diba!

What if I say, yes. Pero ako lang naman itong nag-iisip na galit nga ako sa kanya.

I appreciate dahil inamin niya na may kasalanan talaga siya kung bakit nga ako magkakasakit ngayon, pero saka ko na muna iisipin ang lahat kapag bumalik na ako sa dati dahil sumasakit na talaga ako ulo ko dala nang naulanan ako.

Ipinikit ko ang aking mga mata habang siya naman ay nagsimula nang mag-drive.

(After how many hours...)

Napamulat ako ng mata dahil sa naririnig kong mga ingay sa labas, ouch!

My head is still hurt, nararamdaman ko parin ang pagka-hilo pero pinilit kong bumangon at ngayon ko lang napagtantong nasa kwarto ko na pala ako ngayon. Sinong nagdala sa'kin---, oh I get it.

I remember Allure, I'm with him when we went to luneta park at kumain ng street foods pagkatapos ay naulanan kami!

And now, nagkasakit ako.

I forgot that we have school today! Pero huli na dahil sigurado akong kanina pa nagsimula ang class hours.

Pero kanino 'yung mga boses na naririnig ko sa living room?

My Bratty Senyorita (COMPLETED)✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon