Yanlış aşk(bxb)

sen ve ben

Uğur ile çadırımızı kurduktan sonra içeriye geçtim ve oturdum. Çantamdan telefonu alıp kulaklığımı taktım ve rasgele bir şarkı açtım.

Bir süre sonra Uğur yanıma geldi ve kucağıma yattı. Bana tatlı tatlı bakarken kulaklığımın bir tanesini alıp Uğur'un kulağına taktım.

Duyduğu şarkı ile gülümsemesi yüzüne yayılırken şarkıya eşlik etmeye başladı.

Bir rüyayı yaşıyor olmalıyım
Ama bir güvenlik ekibiyle yaşıyorum
Ve bu değişmeyecek, hayır
İçimde bir paranoya var
Ve inanmazdın
Gördüğüm her şey, hayır
Dikişlerim ayrılıyor
Etrafımda kimse bilmiyor

Gülümsedim ve bende eşlik etmeye başladım.

Ben kimim, ne yapıyorum
Kime zarar verdim ve nereye gittiler
Biraz yanlış yaptığımı biliyorum
Ama doğruyu yapmaya çalışıyorum
Sevdiğim kişi beni yanlış boyadı
Beni şimdi affet (Oh-oh)
Seni sevdiğimi biliyorsun

Tatlı tatlı bana bakarken. Boğazımda bir yumru hissediyordum. Şarkı hareketli olmasına rağmen duygulanmıştım. Uğur susarken ben devam ettim.

Ama hala kendimi sevmeyi öğreniyorum
(Sevmek benim -)
(Sevmek benim -)
(Sevmek benim -)
Hala kendimi sevmeyi öğreniyorum
(Sevmek benim -)
(Sevmek benim -) Evet, evet
(Sevmek benim -)

Arada kendisi de söylemişti. Derin bir nefes aldı ve " ben hiç sevilmedim Buğra. Sevmeyi de yeni öğreniyorum. Bu sürede bazı yanlışlar yapmış olabilirim. Ama hepimiz birer insanız. Hataları yaparak doğruyu öğreniyoruz. Bak, ben..." Alt dudağını ısırıp" ben hiçbir zaman kötü birisi olmak istemedim" çenesi titrerken" ben hiç uyuyamadım. Hep seni düşündüm. Sana zarar verdim. Ama dönünce bir anda yakın olamadım. Bensiz bir hayatın vardı. Ve bu beni öfkelendirdi" yerinden doğrulup" Kore'de kaldığım müddetçe o beynimden gidince... " sesi titredi ve kafasını yere eğdi.

Elimi omzuna koyup" anlatmana gerek yok..." Burnunu çekip" hayır anlatacağım. O beynimden gittikçe ne kadar kötülük yaptığımı düşünüp durdum. Ben en sevdiğim insana en büyük zararı vermiştim. Ve git gide ona benzemiştim..." kendimi tutamayarak " kime?" Dedim.

Gözlerinden yaşlar süzülürken" Anneme!" Diye haykırdı. Hüngür hüngür ağlarken onu kucağıma yatırıp sırtını okşamaya başladım. Aynı zamanda" geçti merak etme. Artık iyileştin...  O sana zarar veremez" diyordum. Burnunu çekip" veremez dimi?" Dedi.

Saçlarını okşayıp" veremez, izin vermem" dedim.

Uğur kucağımda yatarken geçmişteki anı gözümün önüne geldi.

Yazardan;

Genç çocuk yerde yatarken büyük olan çocuk dolabın kenarında oturuyordu. Kulaklarını kapatarak" git buradan , sana git dedim. Hayır o çok küçük. Ona zarar veremem" diye çığlık çığlığa bağırıyordu.

Küçük çocuk çok korkuyordu ama ağlamıyordu. Sarp denilen adam birkaç kere gelmiş ama Uğur onu her seferinde geri göndermişti. Bir şeyden korkuyordu. Ama ne olduğunu bilmiyordum. Bir şeyin peşindeydi...

Ama neydi?

Küçük çocuğun boğazı çok kurumuştu. Dün birkaç yudum içmişti zaten. Yerden kalkamazdı. Yoksa yine ona zarar verirdi. Bunu biliyordu.

Uğur' un sesi git gide boğuklaşıp kaybolunca huzursuzca yerinde kıpırdandı. Uğur ayağa kalkınca gözlerini yumdu. Belki de ona zarar vermezdi.

Sallana sallana yanına geldi ve yavaşça yanına oturdu. Dikkatle yüzünü inceliyordu. Birden elini yüzüne koyuncu ağlayacak gibi oldu. Yanağındaki morluğa dokununca acıyla inledi.

Bir anda yüzündeki el titredi ve boynuna sarılarak başını göğsüne gömdü. İçli içli ağlarken" özür dilerim... Hık... Özür dilerim. Kaç git buradan o gelmeden git. Be-ben yapmak zorundayım o çok korkunç. Hık ... Beni öldürecek" diyordu.

Küçük çocuk başını aşağı kaydırdı ve başını omzuna yasladı. Korkuyordu... Ama onun bu yanını görünce çok üzülmüştü.

O zaman ilk defa ağladı. Çoğu kez canı yanmıştı. Ama bir damla bile yaş dökmemişti. Büyük olan omzuna değen gözyaşı ile irkildi.

Kafasını kaldırıp sinirle çocuğa baktı . Küçük olan gözlerini büyütüp bakarken Uğur küçük çocuğa sertçe vurup" sana ağlamak yok demedim mi? Uyanacak ve ikimizi de öldürecek. " Dedi.

Ayağa kalkıp çocuğun karnına bir tekme atıp " suuuus" diye bağırıyordu.

Buğra;

Titrek bir nefes alıp kafamdaki görüntüyü atmaya çalıştım. Annesi ne yapmıştı. Ne yapmıştı ki şizofreni hastası olmuştu.

Ne tetiklemişti...

Bunu öğrenecekti. Ne yapıp ne edip öğrenecekti. Şizofreni hastaları tekrar eski hale dönebiliyordu. Ve ben buna izin vermeyecektim.

Uğur kucağımda uykuya dalarken William hafifçe çadırın fermuarını açıp" yemek..." Uğur'u görünce sesini alçaltıp" ...hazır.  geliyor musunuz? Diyecektim" dedi. Kafamı olumsuz bir şekilde sallayıp" siz yiyin " dedim. William gülümseyip" tamam canım kardeşim. İyi geceler. Bir ihtiyacın olursa ben burdayım" dedi.

Bende gülümseyip" teşekkür ederim. İyi ki varsın" dedim. William çıkarken bende Uğur' un saçlarını okşamaya devam ettim.