Κεφάλαιο 3

113 36 8
                                    

Καθώς χτυπούσε το τηλέφωνο,η καρδιά μου ήταν έτοιμη να σπάσει.Μέσα μου δεν ήθελα να απαντήσει αλλά οι ελπίδες αυτές χάθηκαν όταν άκουσα την φωνή του στην γραμμή.

-Ελα μικρή, πως είσαι; Πώς και μας θυμήθηκες;Μου απάντησε ο Στέφανος μιας και δεν τον έπαιρνα συχνά τηλέφωνο. Προτιμούσα να μιλάμε όταν μας επισκεπτόταν, να τα λέμε από κοντά.

- Αμάν πια μωρέ Στέφανε. Σου έχω εξηγήσει δεν μ'αρέσουν τα τηλέφωνα.  

- Καλά καλά, μην βαράς, μου είπε γελώντας. Σε ακούω κάπως όμως, έχει γίνει κάτι; 

-Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι κάτι έχει προκύψει, κάτι που αφορά και εσένα αλλά δεν ξέρω τι να σκεφτώ.Γι αυτό σε πήρα τηλέφωνο κιόλας.

-Βενι ανησυχώ. Τι έγινε; Έπαθε κάτι η μαμά και ο μπαμπάς; Μου είπε αγχωμενος αλλά δεν ήξερα πραγματικά πως να του πω αυτό που είδα.Δεν ήθελα να το μάθει αλλά δυστυχώς έπρεπε να γνωρίζει.

-Βενετία ΑΠΑΝΤΑ μου. Τι έχει γίνει;; Μου είπε ανεβάζοντας την ένταση της φωνής του δείχνοντας ότι πραγματικά έχει ανησυχήσει.Εγω όμως ενιωθα ότι δεν είχα την δύναμη για να βγάλω ούτε λέξη από το στόμα μου.

-Έχει να κάνει με τους γονείς μας.Και συγκεκριμένα με το μπαμπά.

-Είναι καλά; Βενι σε παρακαλώ μην με κρατάς άλλο σε αγωνία μίλα μου.

-Καλά είναι και από ότι φαίνεται περισσότερο από καλά. Στέφανε δεν ξέρω πως θα το πάρεις αλλά είδα.. είδα τον μπαμπά με την Νάντια..να φιλιούνται...έξω από το σπίτι της.Με το που το είπα ένιωσα ένα βάρος να φεύγει από μέσα μου, όμως όλως περιέργως δεν άκουσα κάποια αντίδραση άμεσα, λογικά θα σοκαρίστηκε. 

-Βενετία ποτέ τους είδες;είπε ο Στέφανος έπειτα από κάποια δεύτερα και με έπιασε απροετοίμαστη.Δεν περίμενα αυτήν την αντίδραση.

-Όταν γύρισα από το πάρτυ μου τις προάλλες. Αλλά μισό, εσύ μόνο αυτό έχεις να πεις; Δεν θες να φωνάξεις ή δεν ξέρω να αντιδράσεις κάτι. Μου φαίνοταν πολύ περίεργος και τότε μια σιωπή άρχισε να διαπερνά το ακουστικό μου.

-Στέφανε με ακούς;Στέφανε;

-Βενετία,υποσχέσου μου ότι δεν θα μου θυμώσεις,είπε και μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου,μια σκέψη που έφερε ρίγος σε όλο μου το σώμα.

-Γιατί να σου θυμώσω Στέφανε; Τι λες; 

-Ξέρω για τον μπαμπά και την Νάντια Βενετία…

Ένας αιώνιος ΑύγουστοςWhere stories live. Discover now