Ένας αιώνιος Αύγουστος

Κεφάλαιο 13

Ήταν τόσο ιδιαίτερο το συναίσθημα που ένιωθα. Το φιλί του ήταν γλυκό και παθιασμένο. Δεν ήθελα να τελειώσει με τίποτα. Ξαφνικά όμως με χτύπησε σαν ένα πολύ δυνατό χαστούκι μια σκέψη.

Έχει κοπέλα, τι κάνω;

Αμέσως τραβήχτηκα από κοντά του. Εκείνος με κοίταζε φυσικά παραξενεμένος.

Μάζεψα γρήγορα τα πράγματα μου και σχεδόν τρέχοντας βγήκα από το σπίτι. 

Χωρίς καν να βλέπω μπροστά μου πήγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στο σπίτι του Στέφανου, μέχρι που κάτι μου έκοψε την φορά. Πραγματικά δεν έβλεπα μπροστά μου από την ταραχή γιατί δεν παρατήρησα καν την πόρτα του σπιτιού, με αποτέλεσμα προφανώς να πέσω πάνω της με φορά. Μάλλον ο θόρυβος ακούστηκε μέχρι μέσα στο σπίτι γιατί αμέσως η πόρτα άνοιξε και μπροστά μου έβλεπα έναν έντρομο Στέφανο 

-Βενετία, τι έγινε είσαι καλά; 

- Μια χαρά είμαι, απλά εε να μωρέ γλίστρησα και έπεσα πάνω στην πόρτα, είπα γελώντας αμήχανα

- Τι να πω ρε κορίτσι μου, πρόσεχε λίγο.

Μπήκα μέσα και προσπάθησα να κρύψω την μέθη μου αλλά και την ταραχή από όσα έγιναν πριν λίγο 

-Που ήσουν τόση ώρα Βενετία, ανησύχησα, είπε ο Στέφανος 

-Έκανα μια βόλτα ρε Στέφανε, αμάν λες και έκανα έγκλημα 

-Καλά καλά εντάξει ηρέμησε, μου απάντησε και έκατσε στο καναπέ δίπλα στην Νικόλ. 

-Σίγουρα είσαι καλά; Σε βλέπω λίγο κάπως, με ρώτησε ανήσυχα η Νικόλ 

- Ναι μια χαρά είμαι, απλά έγιναν διαφορά σήμερα, είπα και κοίταξα τον Στέφανο, εννοώντας προφανώς το τηλεφώνημα του πατέρα μου.
Τέλος πάντων, εγώ λέω να πάω μέσα, δεν θα είμαι και πολύ καλή παρέα εξάλλου, είπα ενώ ήδη είχα σηκωθεί και περπατούσα προς το δωμάτιο. 

Μπαίνοντας στο δωμάτιο έπεσα κατευθείαν στο κρεβάτι. Ήθελα απλά να κοιμηθώ, το χρειαζόμουν. Δεν ήθελα καν να σκεφτώ τι έγινε πριν.

Βέβαια, το μυαλό μου δεν μου έκανε την χάρη. Μόλις έκλεισα τα μάτια μου η σκηνή του φιλιού άρχισε να παίζει επανειλημμένα στο κεφάλι μου. Στριφογύριζα στο κρεβάτι και προσπαθούσα να ξεχαστώ αλλά μάταια. Ένιωθα ακόμα τα χείλη του πάνω στα δικά μου, τα μάτια του να με καίνε λίγο πριν με φιλήσει. Τι σκατά συνέβαινε;! Πόσο μπορεί να παίζει μαζί μου πια;! Δεν ήθελα να τον ξαναδώ σύντομα, δεν θα άντεχα από την ντροπή μου. Είχε σχέση και μόλις με είχε φιλήσει! Το κεφάλι μου κόντευε να εκραγεί. Από την μια είχα ζήσει την πιο ευτυχισμένη στιγμή του τελευταίου καιρού κι από την άλλη έπρεπε να το διαγράψω όλο αυτό, και από το μυαλό μου και συναισθηματικά.