Nie tak blisko|| Taekook

odpoczynek z JK

/////tae////////////////////

Jungkook dał mi swoją bluzkę, moja zastała poplamiona krwią. Zdążyłem dać kwiaty nauczycielom. Podczas uroczystości poznałem Jina i spotkałem mego przyjaciela. Z Jiminem znam się od dzieciństwa. Bardzo go cenie, zawsze mi pomagał.                     

 Gdy rozpoczęcie się roku zakończyło postanowiłem poszukać Jungkooka, aby oddać mu koszulkę. Zobaczyłem go przez okno, zebrałem moje ostatnie siły i pobiegłem do niego, było strasznie gorąco. 

-Jungkook!-Krzyknąłem 

/////////JK////////////////////

-Jungkook!-Usłyszałem moje imię więc odwróciłem się, aby sprawdzić kto mnie woła. Niebiesko włosy chłopak biegł w moim kierunku. 

-Jungkook, twoja koszulka. -Przypomniałem sobie o co chodzi. To był Taehyung.

-Oh, dzięki.

-To ja powinienem dziękować.-Tae wyglądał na sennego. Miałe wrażenie, że straci przytomność.

-Wszystko porządku? Wyglądasz na zmęczonego. 

-Jest ok, po prostu trochę gorąco mi.- Chłopak ledwo żywy poleciał w moją stronę, złapałem go.

-Potrzebujesz odpocząć, chodźmy do mojej klasy jest tam zimno.-Bez zaprzeczeń niebiesko włosy poszedł za mną do klasy, w której siedziało kilka moich przyjaciół. Usiadłem obok okna by Tae mógł poczuć się lepiej, a moi przyjaciele zaczęli rozmawiać między sobą.

-Co jest JK, zazwyczaj przeprowadzasz dziewczyny, a teraz widzę, że coś się zmieniło. Powiesz nam kto to?-Suga zaczął mówić głupie teksty.

-To jest Taehyung, mój nowy chłopak.-Żartowałem, aby rozluźnić atmosferę.

-Uuuu.

-To tylko znajomy pierwszoklasista, źle się poczuł.-Spojrzałem się na nieprzytomnego Tae. Okno było otwarte więc zrobił się przeciąg. Rzuciłem moją koszulę na śpiącego pierwszoklasistę.

-Idziemy na lunch, idziesz z nami czy zostaniesz ze swoim chłopakiem?-Powiedział Suga.

-Idźcie beze mnie dołączę później. -Chłopaki poszli na lunch i zostałem sam na sam z Tae. On leżał na ławce, wiatr obwiewał jego  jasnoniebieskie włosy, jego policzki wydawały się takimi gładkimi i miękkimi, że nie powstrzymałem się i zacząłem w nie tykać.

-Co ty robisz..-parsknął sennym głosem do mnie.

////Tae////////////////////

Jungkook się zarumienił, tykał mój policzek i myślał, że tego nie czuje? 

-Sprawdzałem...

-Co sprawdzałeś.

-Twój policzek, możesz sprawdzić mój.-Nie myśląc tykałem moim palcem w jego lewy policzek.

-I co mam gładką skórę?-Zapytał JK.

-Nie!-Odpowiedziałem i po chwili zauważyłem że siedzimy zbyt blisko siebie, odsunąłem się.

-Ale ty masz.

-...Przepraszam, że sprawiam ci kłopoty. A dlaczego jesteśmy sami, byli tu twoi przyjaciele. 

-Oni poszli na lunch.

-Mogłeś pójść z nimi dlaczego zostałeś?

-Masz moją bluzę, a nie chciałem cię budzić. -Oddałem bluzę i uciekłem z stamtąd. 

/////JK////////////////

To był koniec dnia, na uniwersytecie niemiałem nic do robienia. Postanowiłem iść do domu. Wracając czułem zmęczenie, do tego byłem głodny. Nagle usłyszałem dźwięk motoru i zobaczyłem go tuż koło mnie. Obróciłem się by sprawdzić kto to. Tajemnicza osoba zaczęła ściągać kask, wręczając mi karton z cukierni.

-To ty niebiesko włosy.

-Tak..ja chciałem podziękować i przeprosić cię jeszcze raz, więc masz to.-Wziąłem karton i spytałem się co to.

-To ciasto.

-Ciasto?

-Tak ciasto, nie podoba ci się? Jest przepyszne, uważam że to jest godne podziękowanie, ja osobiście uwielbiam ten deser. 

-e.....

-Oczywiście jeden kawałek cista to za mało, więc będę ci codziennie w ciągu miesiąca je kupować, jeśli lubisz jakiś inny smak to powiedz mi. -Taehyung zrobił się taki rozgadany, nie znam go ale wydaje się inny niż wszyscy, zaciekawił mnie. Wręczył mi to swoje ''ulubione ciasto'' i pojechał w przeciwnym kierunku. 

W tym roku pierwszoklasiści są dziwni. Rzucają się na mnie, jak dziecko na słodycze. A Tae to coś innego, nie dąży do przyjaźni zemną, prawdopodobnie chłopak nie ogarnia kim ja jestem.

//////////////////////////

EEeeee kochani drugi rozdział, mam nadzieję że wam się spodobało, akcja się rozkręca.

stawcie gwiazdki i piszcie komentarze, a ja spadam

do następnego >-<