The Angel's Portrait ✔

Chapter 4

Maaga akong nagising . Nauna pa ako sa alarm clock ko. Dahil siguro sa naninibago pa ako sa bahay na ito.

Bumaba ako sa kama para magtungo sa may bintana. Hinila ko ang kurtina para makita ko ang labas.

I frowned when I saw that it was still dark. 5am palang kasi.

Humikab ako at muling tumalikod para magtungo sa banyo upang maghilamos.

Suot ang silkrobe sa ibabaw ng pantulog na suot ko, lumabas ako ng kwarto habang sinusuklay ang may kahabaan kong buhok.

Tumungo ako sa kwarto ni bebang at kumatok. Wala naman sumagot. I rotate the doorknob to check up on her. Knowing Brie. She's the type of girl who doesn't like sleeping in someone else's house. Namamahay kasi sya.

Napangisi ako ng makita ko syang mahimbing na natutulog habang yakap pa yung isang unan.

Pustahan mamaya pa ang gising nya dahil sa napuyat yan kaka ikot sa kama buong gabi para humanap ng magandang pwesto.

Lumabas na ako at sinarado ang pinto.

I was walking down the stairs when I noticed something. I blink my eyes a few times to check if I am not dreaming.

Mas bumilis ang hakbang ko at mataman tinignan ang punit na puting tela sa portrait. I squinted my eyes when I saw that it was damaged. The broken glass was scattered on the floor too.

"What the heck!"- I murmured while looking at the broken portrait. As in parang na sunog ! Yung mismong gitna ng frame. Hindi ko tuloy makita yung anghel na nakaguhit duon dahil sira na nga.

What happened?! Yung kidlat ba dito tumama?!

Bumaba ako at nilaktawan ang nagkalat na bubog.

Gusto kong bumalik sa taas baka kasi nananaginip lang ako pero nagdesisyon nalang ako na humanap ng walis at dustpan.

"Nandito ka lang pala."- mahinang sambit ko bago ko sila kinuha mula sa gilid ng kabinet.

I turn my back, but I almost stumble back because of the sight in front of me.

Nabitawan ko ang hawak ko at literal na napanganga at kalaunan ay napatili sa gulat.

I covered my eyes and quickly turned my back. Away from the naked woman standing a few meters away from me.

My virgin eyes!

"Who are you? How did you get in here?"- I managed to ask despite being nervous.

Wala naman akong nakuhang sagot kaya nilingon ko sya ulit pero agad ko din binawi dahil nakatayo lamang sya duon at nakatingin sa akin.

Tinampal ko ang sarili ko dahil baka nananaginip lang talaga ako pero hindi.

I shut my eyes tight and inhaled and exhaled at the same time before turning my back.

I averted my gaze while slowly walking towards her.

Ang mahaba at wavy nitong buhok ang syang tumatakip sa dibdib nya. She's a beauty, and her body speaks perfection. It looks like she's been sculpted by a perfect sculptor.

She seems harmless and clueless. That's why I decided to take off my silk robe and put it on her to cover her nakedness.

Pagkatapos kong maitali ang roba ay napabuntong hininga ako dahil hindi manlang sya kumilos sa kinatatayuan nya.

I step back and sigh.

"Who are you?"

Nagsalubong lamang ang mga kilay nya at nakatitig lang sa akin.