"What happened between you two?"- bungad ni Brie pagkapasok namin ng sasakyan.
"Nothing. There are just some pests out there."- I grumbled as I looked outside.
"Are you okay?"- I heard her ask Aniela at the back.
The latter answered in a low voice, saying she's fine. But I know she's not. She's wounded. But I'm still wondering why it's not bleeding.
Nagdrive na si Brie habang ako at si Aniela ay nanatiling tahimik hanggang sa makauwi kami sa bahay.
Nauna akong bumaba dahil ako ang magbubukas ng pinto. Na sa akin kasi ang mahiwagang susi.
Nilingon ko naman silang dalawa na magkasabay at magkausap.
"This is your fault, Aria!"- Brie disappointedly said.
Napaawang naman ang labi ko at namilog ang mga mata ko.
Ano daw?!
"Kung hindi mo sya hinayaan hindi sya mapapahamak!"
"Hey! I helped her!"- depensa ko at inirapan sya.
"But still --"
"Tama na. Badtrip ako ha, wag ka sumabay."- salubong ang kilay na sabi ko at nauna ng pumasok.
Pumanhik ako sa taas para makapagpalit ng damit at bumaba din kalaunan dala ang first aid kit.
Naabutan ko sila na nasa kusina. Tahimik na umiinom si Bebang ng tubig habang nakatungo lang yung isa.
I grab Aniela's hand to pull her up from her seat.
Napatingin din sa amin ang kaibigan ko.
"I'm sorry.."- I said to her and turned my back. I'm dragging Aniela with me.
Pinaupo ko sya sa couch at tinanggal ang jacket na sinuot ko kanina sa kanya.
I saw her wound. Mababaw lang naman pero hindi talaga sya nadugo. Literal na nahiwa lang.
"Why is it not bleeding?" - I was confused while getting the cotton balls.
"I'm made up of art."
Sinimangutan ko naman sya. At pinunasan pa din yung sugat nya.
"I'm not joking." -she continued.
"Does it hurt?"- I asked while slowly putting some pressure on my hand that was treating her.
She immediately shook her head.
"What am I going to do with this?"- I muttered while looking at her wounded skin.
"Pencil."
Kumunot naman ang noo ko at tinignan sya. May sugat na sya tapos lapis pa nasa isip nya.
"Get me a pencil."- utos pa nya sakin.
"We need to--"
"Aria, just.. listen to me okay?"
"Fine!"
Tumayo ako at iniwan sya sa sala. Kinuha ko sa kwarto ko ang isang lapis na bago pa.
Syempre tinasahan ko pa yon bago ako muling bumaba.
Mag isa pa din sya duon sa couch. Nasa kusina pa din yata si Bebang at masama ang timpla. Basta nag sorry na ako sa kanya.
Naupo ako ulit sa tabi nya at inabot sa kanya yung lapis pero binalik nya iyon sa kamay ko.
"Gagawin ko dito?"- I asked, confused.
"Erase it."
Nagpabalik balik yung tingin ko sa mukha at sugat nya. Di ko kasi naintindihan e.
"Burahin mo yung sugat."
BINABASA MO ANG
The Angel's Portrait ✔
Random"It's moving!" "Ha? Alin?" "Yung larawan ng anghel!" "Alam mo Bebang kung ano ano sinasabi mo." "Bahala ka nga dyan! Basta lalabas na ako. Sabi ko na nga ba may something dito sa lumang bahay ng family mo" I shook my head while watching her disappea...
