The daughter of Dark Lord

Όταν οι δρόμοι μας χωρίζουν

Christina's POV

Σάββατο, μέρα του αγώνα

Όλη την εβδομάδα ο Cedric ήταν απομονωμένος. Από μένα, από τα παιδιά... Από όλους. Ήθελε λέει να βρει έναν τρόπο με τον οποίο να καταφέρει να κερδίσει τον δράκο του. Καταλάβαινα πως ήταν πολύ αγχωμένος αλλά είμαι σίγουρη πως μαζί με τα παιδιά θα τον κάναμε να νιώσει καλύτερα και πιο σίγουρος για τον εαυτού του. Ίσως να μπορούσαμε και να τον βοηθήσουμε στο "πρόβλημα" του. Αλλά αυτός τίποτα, μας αγνοούσε κανονικότατα και κυρίως εμένα... Το να μην μου μιλούσε καθόλου επειδή ήθελε λέει να συγκεντρωθεί, δεν ξέρω αλλά.. το έβρισκα λίγο υπερβολικό και όχι πολύ σωστό. Τέλος πάντων

Η μερα του αγώνα είχε φτάσει και καθομασταν μαζί με την παρέα του Cedric στην πρώτη σειρά. Πίσω μας όλα τα παιδιά από το hufflepuff φώναζαν ρυθμικά το όνομα του Cedric.

Ο αγώνας είχε αρχίσει και πρώτη στην αντιμετώπιση του δράκου είχε βγει εκείνη η γαλλίδα. Την βλέπαμε να παλεύει και κάθε στιγμή φοβόμουν και για τη δική της ζωή. Ήταν τόσο μικροσκοπική μπροστά στον δράκο που πραγματικά νόμιζα πως κάτι θα πάθει από στιγμή σε στιγμή αλλά όχι. Ήταν δυναμική και έξυπνη. Φαινόταν αυτό, από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τον δράκο και τελικά τον κέρδισε. Επόμενος στον αγώνα ήταν ο Cedric. Μόλις βγήκε έξω στην αρένα η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ δυνατά, έτοιμη να πεταχτεί έξω από το σώμα μου.

Είχα κατα αγχωθει γι'αυτόν... Ο δράκος ξεπήδησε μπροστά στον Cedric αιφνιδιαζοντας τον. Αλλά ο Cedric είχε καταπληκτικά αντανακλαστικά. Απομακρύνθηκε γρήγορα από κοντά του, χτυπώντας τον με μερικά ξόρκια. Φαινόταν να ήταν αποτελεσματικά αυτά τα ξορκια που έκανε, καθώς ο δράκος φαινόταν να πονούσε, αφήνοντας έτσι τον Cedric να πλησιάσει το αυγό του και το οποίο ήταν το έπαθλο από αυτόν τον αγώνα και το στοιχείο για τον επόμενο. Ο Cedric ήταν έτοιμος να ακουμπήσει το αυγό αλλά τότε, εντελώς στα ξαφνικά, ο δράκος πέταξε και βρέθηκε κοντά του τραυματίζοντας τον.

Όλοι τρομοκρατηθήκαμε, καθώς ο Cedric κατρακύλησε λίγο στην πλαγιά με τους βράχους. Εγώ μάλιστα τσιριξα. Παρόλα αυτά ο Cedric βρήκε τρόπο να σηκωθεί και να αρχίσει ξανά την μάχη με τον δράκο. Αν πριν η καρδιά μου πήγαινε να πεταχτεί έξω από το σώμα μου 10 φορές, τώρα πήγαινε να πεταχτεί χίλιες. Έβαλα τα χέρια μου μπροστά από τα μάτια μου, αλλά τα άνοιξα λίγο ώστε ίσα ίσα να βλέπω και τότε ήταν που είδα τον Cedric να παίρνει το αυγό στην αγκαλιά του.