The daughter of Dark Lord

Όλα... αλλάζουν?

Christina's POV

C- Άντε βιαστείτε!! Θα χάσουμε το τρένο, φώναξα καθώς κατέβαινα τρέχοντας τις σκάλες.

Ron- Ερχόμαστε μην φωνάζεις

Fred- Μας πήρες τα αυτιά

Ginny- Άντε πάμεεεε

Κάποιος με τράβηξε από το χέρι κι άρχισε να τρέχει δίπλα μου. Ήταν η Ginny.

Όπως καταλάβατε οι διακοπές των Χριστουγέννων είχαν τελειώσει και τρέχαμε μαζί με όλα τα αδέρφια Weasley, τον Χάρι και την Hermione να προλάβουμε το τρένο για το Hogwarts.

Ίσα ίσα που το προλάβαμε, αν θέλετε να ξέρετε.

Το golden trio κάθισε σε ένα δωματιάκι μόνο του, ο Fred & George σε ένα άλλο μαζί με κάτι φίλους του κι εγώ κάθισα με την Ginny σε ένα άλλο. Μέσα στο δωματιάκι μας ήταν κι ένα άλλο παιδί από το gryffindor, ο Neville. Ήσυχο παιδάκι.

Κοιμόμουν σχεδόν σε όλη την διαδρομή, διότι η Ginny μιλούσε με αυτόν τον Neville με αποτέλεσμα το ταξίδι να περάσει πολύ πιο γρήγορα από ότι συνήθως. Όταν φτάσαμε στο σχολείο, πηγαίνοντας προς τις άμαξες που θα μας μετέφεραν στο χώρο του Hogwarts ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει δυνατά προς τα πίσω. Γύρισα και είδα τον Draco. Ωχ, τώρα τι του λες.

Draco- Τι κάνεις εσύ εδώ? Νόμιζα πως θα έμενες στο σχολείο για τις διακοπές. Είπε ξαφνιασμένος που με έβλεπε

C- Ε ναι έμεινα. Απλά για 2 μέρες αποφάσισα να πάω να δω λίγο την μαμά μου.

Draco- Α όντως? Είπε με απορία και φαινόταν να με πίστευε

Μα πόσο αφελής πια.

C- Ναι ναιι, είπα και προσπάθησα να φαίνομαι σίγουρη.

Draco- Οκευ, πάμε? Είπε καθώς μου έδειξε μια άδεια άμαξα και αφου εγνεψα, ανεβήκαμε πάνω και αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το Hogwarts.

[...]

Είχα μόλις τακτοποιήσει τα πράγματα μου στο δωμάτιο μου και κατέβαινα κάτω να πάω να βρω τον Fred και τον George. Τα Χριστούγεννα είχαμε περάσει πολύ χρόνο μαζί, και κυρίως με τον Fred. Είχαμε γίνει σχεδόν κολλητοί. Καθώς κατέβαινα λοιπόν, στο σαλόνι του hufflepuff έπεσε πάνω μου ο Cedric. Ωραία θα περάσουμε και σήμερα, σκέφτηκα. Έκανα να φύγω χωρίς να πω τίποτα αλλά εκείνος με έπιασε από τους ώμους και με γύρισε ώστε να τον κοιτάξω. Εγώ κατευθείαν τον έσπρωξα

C- Τι θες? Είπα με μίσος.

Εντάξει... ίσως να μην τον μισούσα... η αλήθεια είναι πως ακόμα τον αγαπούσα αλλά μέχρι εκεί. Δεν ήθελα να ξανά είμαστε ποτέ μαζί καθώς ήμουν ακόμα θυμωμένη μαζί του για όλα αυτά που μου ειχε κάνει. Παρόλα αυτά όμως τον αγαπούσα (φιλικά) και νοιαζομουν ακομα για εκείνον. Άλλωστε είχαμε περάσει τοοοσα πολλά μαζί. Τέλος πάντων...