Reincarnation of goddess Aphrodite✓

ROGA¹⁰

Agnes's POV

"Agnes" lumingon ako kay Prea na pumasok sa kusina, i was cooking for our dinner today. While Sebastian was here to assist me.

"Yes?" Tanong ko.

"One of the gatekeeper is looking for you outside" sagot nya. She looks a bit worried but i just smiled ng maalala ang isang bagay.

"Oh yes. May kailangan nga pala ako sa kanya" sagot ko at tinanggal ang apron nasuot ko. Tumingin ako kay Sebastian na busy sa pagtitimpla ng sabaw.

"Seb, ikaw muna bahala ah" paalam ko. Tumango lang ito habang hindi ako nililingon kaya sumunod na ako kay prea palabas ng kitchen.

"Anong kailangan mo sa kanya?" Tanong nya. She looks very curious.

"Hmmh something i left behind" sagot ko at nagmadaling lumabas ng mansyon. Kanina ko pa iniisip kung paano ba sila makakausap ulit o makikita dahil gusto kong malaman kung ano nang nangyari sa katawan ng mga magulang ko.

"Agnes!" Bati ni nanang vina sa labas ng gate ng pagbuksan ko sya. May hawak syang dalawang baul.

"It's been a while nanang vina. Sila na ba ang mga magulang ko?" Sagot ko. I held my tears back when she nodded and handed over the container.

"I'm sorry if it took so long" paumanhin nya. I just smiled and held the two container both of my arms.

"Thank you nanang vina" sagot ko. Tumango sya at malumanay na ngumiti.

"I should head back, you should not cry again okay?" Sagot nya at naghabilin pa. Tumang ako at bigla nalang syang naglaho sa harapan ko. Bumuntong hininga ako at bumalik na sa bahay.

Napansin ko naman si prea na nagaantay sa may pinto, napadako ang tingin nya sa hawak ko.

"What is that?" Tanong nya. I smiled but it turned out to be bitter.

"Prea meet my parents" sambit ko. Her eyes widened and covered her mouth in shock.

"What happened?" Tanong ni hiro ng sumulpot ito bigla sa likod ni prea at tumingin sya sakin at sa hawak ko.

"We had an accident when we were on our way to gateway shop" sagot ko sa nagtatanong nilang mukha.

"I'm sorry" nagaalalang sambit ni prea.

"I'm okay. I'll just put it in my room" sagot ko at dumeretso na sa itaas ng bahay.

Tumungo na ako sa kwarto ko at binuksan ito. Nakita ko naman si akira na nagbabasa ng libro. Naglakad na ako tungo sa higaan ko at sa side table ko nilagay ang dalawang container, tinungi ko ang closet ko saka naghanap ng litrato nila mama at papa, mabuti nalang at nakapagdala ako. It was a picture of them smiling while the Eiffel tower was behind them. Napabuntong hininga ako at nilagay ang frame sa gitna ng dalawang container.

"What happened to them?" Nagulat ako sa pagsulpot ni akira sa harap ng side table at nakatingin sa inaayos kong lalagyan.

"Accident when we were on our way here" sagot ko. She doesn't show any emotion but i felt her emotions inside, she's woeful for me.

"I'm fine akira" salita ko. She eyed me questioningly but eventually just nodded and head back to her bed.

Maybe she realized, i felt her building emotions. She must have someone in her family died too. Well, lahat naman tayo makakakaranas nang kawalan nang taong mahal natin, lahat tayo dadating sa puntong yun. "Death is inevitable" sabi nga nila. Kailangan mo lang pahalagahan ang mga mahal mo bago sila mawala.