13. Bölüm - Lucifer

439 22 6
                                    

Kulağımda çınlanan ismin etkisiyle kendime bir türlü gelemiyordum anlam verememeye başlamıştım

İçinde bulunduğum durum ne zamana kadar devam edecekti .

Acı beni öylesine tesiri altına almıştı ki bedenimin üzerinde kor ateşlerin canlanıp gezinmesi ve tüm ısısını ,sıçaklığını bana vermesi gibiydi sanki ,

Üzerime yağan yağmuru hissediyordum ama bedenime çarpan damlaların soğukluğu rahatlatıcığılı olmadan.

Derinden ruhumu ürperten o ses tekrar çınlandı kulaklarımda.

'Lucifer'

Artık aşina olmaktan aşırı derecede korkmaya başlamıştım ve daha başlangıcı mı bilmiyordum, ya sonum nereye gidiyordu ?

Birden havanın tüm lanetinin üzerime boşaldığını hissederek irkildim ve sırılsıklam olmuş kıyafetlerimle... Fırtınaysa bilinç açıklığı aramıyordu.

O kadar şiddetle çarpıyordu ki kalbim sanki bedenime ihanet ediyordu .

Yerinde durmaktansa dışarı çıkmaya çalışıyordu . Kötülüğe doğru.

Sonunda aklım ve bedenim aynı doğrultuda çalışmaya başladığını ve yağmurun tatlı tatlı üzerime düştüğünü hissetmeye başladım. Lanet olası işkence bittiği anda arabamda eski haline dönmeye başlıyordu .

Düştüğüm çamurun içinden bir hamlede kalktım . Rüyalarımdan uyanıyormuşcasına.

Deliler gibi yağmayı sürdüren yağmurun altında bir süre daha durmayı tercih ettim .

Bu kasvetli gecenin bana verdiği endişeden ,aklımın karışıklığından ve çamurda uzun süre kaldığım için kıyafetlerimin üzerindeki fazlalıklardan kurtulmak için.

Bir müddet düşündükten sonra hala bu gördüğüm rüyadan kurtulamadığımı farkettim . Bir şey hala beni huzursuz ediyordu.

Yağmurun altında kaldıkça bir fayda göremeyeceğimi anladım .

Vakit kaybetmeden çalışan durumda olan arabama bindim.

Kapıyı kapattıktan sonra ellerim ve beynimin beraber çalıştığına kanaat edince gaza bastım . Artık tek düşüncem bir an önce eve varmaktı. Sapasağlam eve varmak.

Bu lanetli yerden kurtulmak istiyordum

Bana bir asır gibi gelen bir yolculuktan sonra ,eve varabildim .

Saatin kaç olduğundan emin olamadığım için eve sessizce girmekte yetindim . Annemin beni o halde görmesini göze alamazdım.

Kendimi temizlemek ve pijamaların rahatlığına bırakmak istememden dolayı Hemen odama gidip üstümü değiştirdim.

Yatağıma girip battaniyemin sıcaklığını hissetmek bana güven vermesede,vermesini ummakla sarıldığımı fark ettim .

Derin düşüncelere daldım

Aslında düşünmek istemiyordum. Ama düşünmedende edemiyordum .

Bn kimim ?

Ve sonum ne olacak ?

Uykunun beni şefkatli ve huzurlu kollarına alıp göğsüne bastırmasına izin verdim . (!)

Başka çarem yokmuş gibi...

Bir ses beni uyandırdı .

Ne sesi olduğunu anlamaya çalışıp henüz gözlerimi ovuştururken;

SürgünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin