-Claim For Beauty-

20

●●●●●●●●●●●●

  Jennie: Taehyung lütfen boyle konuşma.

Taehyung: Neden Jennie bunları duymak seni rahatsız mı ediyor.

Jennie: B-

Taehyung: Sana olan duygularımdan bahsetmiştim ama sen hemen baskasına gittin en azindan beni sevmedigi soyleseydin bana oyle güzel davranıyordun ki ben benden hoslandığını düşünmüştüm. Ama boşver gitsin. Simdi git Jennie yanlız kalmaya ihtiyacım var.

Jennie: Peki

Diyip odadan dısarı çıkmıstım. Evet Taehyung'u seviyordum ama eskiden simdi ona olan ilgim kalmadı. Eskisi gibi hisstmiyordum ona karşı. Şuan belkide benden nefret ediyor tanrım neden boyle oluyor ki offf.

Hastanenin bahçesine çıkmıştım bir bankta oturmuş düsünüyordum. Ilk baslarda herkes tarafından ezikleniyordum kimse yüzüme dahi bakmıyordu. Bir okul cıkışı Jungkook'la karsılastım ve hayatım değişti. Bazen keşke eski hayatıma dönsem diyorum. Sadece kendim oldugum zamanlara cirkin olduğum ve Taehyung'a plotonik olduğum zamanlara ozaman sevilmiyordum hic arkadasim yoktu ama simdi  hayatimda bir sürü sorun var. Gozlerimi kapatım derin bir nefes aldım. Oturduğum banktan kalktım ve hastaneye geri girip Jungkook'un odasına girdim. Uyuyordu yanına gittim ve yüzunü inceledim. Onun sayesinde hayatım değişmişti. O benim ilk ve tek arkadaşım olmuştu

O iyi biriydi mukemmel biriydi. Ama ben Taehyung'u hala söküp atamıyordum. Ona karsı ilgim azalsada onu unutamıyordum. Ben ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.

Jungkook'un yüzüne biraz daha bakıp odadan çıktım ve Taehyung'un oadasına girdim uyumuştu bu kadar cabuk mu uyumuştu gerçekten yanına yaklasıp o mükemmel ve kusursuz olan yüzünü inceledim. O mükemmeldi Tanrı onu kalemle çizerek yaratmıştı sanki her zerresiyle mükemmeldi. Onun yüzune uzun süre dalmış bakıyordum. Ona birazcık yaklaştım ve belki de hiç yapmamam gereken seyi yaptım ve onun ipeksi saçlarınin düsrügü anlina bir öpücük bıraktım.

Kendimi geri çekip yanda bulunan koltuğa geçip uzandım ve uyumaya çalıştım çünkü gerçekten yorulmuştum.

•••••••••••••••

Gözlerimi açtığımda kendimi dinlenmiş hissediyordum kafamı yana çevirip baktığımda Taehyung bana bakıyordu yavaşca uzandığım koltuktan kalktım. Ve yerdeki ayakkabılarımı giydim.

Jennie: Buğun nasıl hissediyorsun

Taehyung: Gayet iyiyim .

Jennie: Pekala o zaman bu gun aşagıda kendimiz kantine inip kahvaltı yapalım hadi gel seni Jungkook'un odasına görüreyim ve birbirinize yardım ederek giyinin tamam mı.

Taehyung: pekala

Taehyung'un yataktan kalkmasına yardım ettim ve koluna girip onunla beraber Jungkook'un odasına girdik

Jennie: Uyan bakalım Jungkook.

Jungkook: Zaten uyanıyım ben Jennie. Neden geldiniz.

Jennie: Hastaneden istettiğim kıyafetler vardı onları getireceğim siz bekleyin kiyafetlerinizi getireyim birbirinize yardım edin giyinmekten.

Diyip cıktım ve bir gorevliye kıyaferleri sordum. Gorevliyle beraber kıyafetleri aldık ve odaya gelip bıraktık.

Jennie: hadi bakalim birbirinize yardım ederek giyinin.