Servant | Taekook

18|"Bana ait olmak istermisin Kim?"

''Bana ait olmak ister misin, Kim?'' Diye pürüzlü bir tonda sorduğunda ise kafam karışmış, kaşlarımı çatmıştım.

''Size ait olmak mı?'' Diye sordum. ''Sahibim olmanız gibi mi? Ait olmak nasıl bir şey?''

O ise yeniden yüzüne kapalı bir tebessüm oturtmuş ancak bunu tatlı bir biçimde, saf merhametle yapmıştı sanki. Başını iki yana salladı vakit kaybetmeden. ''Hayır,'' Dedi. ''Benimle olmak gibi. Bağlanmak gibi. Yakın olmak gibi. Fazla yakın olmak. İhanetten uzak bir sadakatle, birbirimize samimi olmak gibi.''

''Yani... bu bir teklif?'' Diye sordum başımı öne eğerek. Bu sırada ise düşünüyordum. İşin aslı gayet işime gelen, lehime ve benzersiz bir teklifti. Neden böyle bir şey teklif ettiğini bilmesem de, aklıma takılan tek bir ayrıntı
vardı ve odadaki fil gibiydi.

''Karşılığında ne istiyorsunuz?'' Diye sordum, o ayrıntıyı gün yüzüne çıkartarak. Böylece dudaklarındaki gülüş genişlemiş ve sakin adımları şömineye doğru ilerlemişti.

''Aslında senin bir karşılık istemen gerekir böyle bir durumda fakat zaten bir karşılık sunuyorum,'' Dedi şömine ateşini yakından izleyerek. ''Anlayacağın... bu durum senin için de geçerli olacak.'' Sonra başını yeniden bana çevirdi. ''Hemen bir cevap vermek zorunda değilsin. Üstüne düşünebilirsin ve kararını-''

''Kabul ediyorum.'' Dedim başımı onaylayarak sallarken. Cevabıma karşın cümlesi yarıda kalmış ve kalem kaşları havalanmıştı. Birkaç saniye sonra yeniden eski haline dönen ifadesiyle, dudaklarımı birbirine bastırdım.
''Umm, ü-üzerine düşünmeye ihtiyacım yok, işin aslı çok düşünmek kaybolmama sebebiyet veriyor, Efendim. İçinden çıkamayacağım bir karmaşaya, bir belirsizliğe sürükleniyorum düşündükçe. Mantığım ve kalbim arasındaki savaşta sıkışıp yorulmak yıpratıcı oluyor. Belki de hayat... çok da üstüne düşünülmeden yaşandığında güzeldir ve ben önüme çıkan her şeyi, doğru ve yanlış kisveleri arasında gidip gelerek harcamamalıyım. Yani...'' Yorgun bir nefes verdim. Bu sözlerimden, bu kadar açılmaktan pişman olacağımı hissediyordum ama birikmiş gibiydim ve dillendirmezsem sonsuzluk denen küçük parçada, elimde ne var ne yok kaybedecektim. ''Teklifiniz güzel,''